Een uitzondering:

het Fraconsysteem

Een prefab montagesysteem. Een kastje aan de muur ophangen viel niet mee !

Eind jaren ’50, toen de realisatie van de Noordoostpolder al goed op dreef was, werd al nagedacht over de bouw van boerderijen in de nieuwe polder.
Oostelijk Flevoland werd in die jaren door de bewoners van de Noordoostpolder ‘de nieuwe polder’ genoemd. Een relatief begrip dus.

De grote hoge Schokbetonschuren waren bij nader inzien veel te hoog. Dus kwam er een type landbouwschuur met een lagere dakhelling.
De woning moest wel bij dit nieuwe type schuur passen. Daarom werd geëxperimenteerd met een kleinere woning. Een éénlaags woning, met zolder.

Vijf van deze woningen werden aan de noordkant van het Steenbankpad gebouwd volgens het Fraconsysteem, een methode van montagebouw met kleine geprefabriceerde elementen, waarvan de Wieringermeerdirectie hoopte dat het ontwerp te zijner tijd in aanmerking zou komen voor seriebouw. Een bijzonderheid ten aanzien van het ontwerp voor deze woningen is dat de Wieringermeerdirectie hiervoor advies inwon van een door haar in het leven geroepen commissie van vertegenwoordigers van plattelandsvrouwenorganisaties.

Dat de inbreng van vrouwenorganisaties bij de bouw van boerenwoningen serieus werd genomen bleek toen aan vertegenwoordigers van  plattelandsvrouwenorganisaties door de Wieringermeerdirectie werd gevraagd om te adviseren bij de realisatie van semi-bungalows met flexibele indeling op acht bedrijven in de Noordoostpolder in de tweede helft van de jaren ’50. Het ging om proefwoningen voor de in de jaren ’60 te bouwen boerderijen in Oostelijk Flevoland. Vijf van deze woningen werden gebouwd volgens het Fraconsysteem, een methode van montagebouw, waarvan de Wieringermeerdirectie hoopte dat het ontwerp te zijner tijd in aanmerking zou komen voor seriebouw.

Bron: Boerderijen CATEGORIAAL ONDERZOEK WEDEROPBOUW 1940-1965 Bé Lamberts link