De zorg voor lager onderwijs lag volgens de Lager Onderwijswet van 1920 bij de gemeentebesturen.
In de Noordoostpolder hield dit in dat het openbaar lichaam ‘de Noordoostelijke Polder’ ervoor moest zorgen dat in de polder ‘voldoende lager onderwijs gegeven wordt in een genoegzaam aantal scholen, welke voor alle kinderen zonder onderscheid van godsdienstige gezindheid toegankelijk zijn.’
De landdrost moest bovendien meewerken aan de stichting van bijzondere scholen, als er aanvragen werden ingediend die voldeden aan de wettelijke eisen.
Smeding wilde de komst van bijzonder lager onderwijs naar de polder zo lang mogelijk uitstellen.
Verzuiling in het onderwijs zou volgens hem een gevaar betekenen voor de opbouw van de samenleving.
Hij wilde neutrale scholen, die door kinderen van alle gezindten zouden kunnen worden bezocht.

Ramspol

Op 15 april 1943 ging in een houten woonbarak van het arbeiderskamp bij Ramspol de eerste lagere school van start.
Het openbaar lichaam trad op als schoolbestuur. Het godsdienstonderwijs in de polderscholen werd verzorgd door de kerkgenootschappen.
Alle leraren hingen een godsdienst aan, maar zij mochten hun overtuiging niet in de klas uitdragen.
Er zijn acht kinderen uit kamp Ramspol, vier uit Emmeloord en meester Kamp staat voor de klas.

De bouw van het dorp Emmeloord vordert. De school verhuist al vlug naar Emmeloord.
Vanaf 1 februari 1944 ging de school als eerste (openbare) lagere school in Emmeloord verder, in de barakken van Kamp Emmeloord II.

Emmeloord

Tijd voor een definitief gebouw.
Maar de bezetter (het is oorlog) honoreert de aanvraag voor een gebouw niet.
Geen nood, ze vragen een paardenschuur aan. Die komt er aan de Moerasandijviestraat en wordt prompt binnen geschikt gemaakt tot school.

Hier gaat meester Kamp verder met z’n onderwijs, geholpen door een ondergedoken onderwijzer.
Als er gevaar dreigt, duikt hij onder en zijn de kinderen vrij.
Een met paarden bespannen wagen vervoert de kinderen naar Emmeloord.
Voortaan is dit een vertrouwd beeld op de hobbelige polderwegen.
Het witte gebouwtje is pas eind zeventiger jaren afgebroken.
Gymnastiek geeft meester Kamp in de kantine van “Districtskantoor 6”, het administratieve centrum aan het latere Harmen Visserplein.
Hier wordt ook gekerkt. Zo is het in die tijd een kwestie van veel zelf doen, niet zeuren, inschikken en met elkaar iets tot stand brengen.
Samen één. Dat zeggen ook de landdrost ir. S. Smeding en z’n secretaris drs. A. Blaauboer en zijn zo voorstanders van openbaar onderwijs.

Koningin Juliana bezocht op 13 juli 1951 de school, die vanaf dat moment “Koningin Julianaschool” mocht gaan heten.

Op de hoek Hoefbladstraat – Moerasdijviestraat werd eind jaren ’50 gestart met de bouw van een permanent, stenen schoolgebouw.
Na voltooing verhuisde De Witte school naar dit nieuwe gebouw.
Het huidige gebouw werd in 1960 betrokken en in verband met de komst van het basisonderwijs, in 1984 aangepast.
In 2011 is de Koningin Julianaschool verhuisd en wordt het gebouw bezet door De Optimist.

Onrust

Sommige protestantse bewoners van de Noordoostpolder waren niet tevreden met het neutrale polderonderwijs
Voor hen voldoet het openbaar onderwijs niet aan de voorwaarden van de opvoeding van hun kinderen.
Zij zien in de school niet voldoende terug van hun eigen christelijke geloofsopvattingen.

In het najaar van 1946 vinden Piet van ’t Zet en Jan Hoogendoorn elkaar.
Beiden kennen elkaar vanuit de Wieringermeer. Beiden werkzaam voor de “Directie”. Beiden willen ander onderwijs voor hun kinderen.
Ze zoeken contact met twee predikanten in Emmeloord. De Gereformeerde ds. J. Bos en de Hervormde predikant S. Euverman.
Het zoeken is naar een grote protestants-christelijke school, waar iedere zuil zich in kan vinden.
Ze vormen statuten, waarin geen scheiding tussen verschillende kerkgenootschappen naar voren komt.
De voorzitter zal zijn “hervormd”, de secretaris “gereformeerd”, de penningmeester “chr. gereformeerd”, de alg. adjunct “gereformeerd, onderhoudende art.31”.
Zo ook de hoofden van de scholen

De statuten zijn goedgekeurd, het eerste bestuur is gekozen.
Dan beginnen de problemen. Het streven van het Openbaar Lichaam is: in alles eenheid.

De Hervormde kerk is het niet met zichzelf eens.
Pal na de oprichting verschijnt een oproep in de “Noordoostpolder” om te komen tot een Hervormde school.
Het behoudende deel van de kerk meldt zich.

Toch klimt gestaag het aantal leden en zijn er genoeg kinderen om de school te bevolken.
Het Openbaar Lichaam gaat overstag na stug volhouden met beroep op de wet De Visser uit 1920.

Eerste school met den Bijbel

Voorjaar 1949. Het bouwen van de eerste school van de vereniging duurt vier maanden.
Op zaterdag 3 September neemt een blij bestuur de sleutels van de eerste school met de Bijbel aan de nog niet geheel bestrate Nagelerstraat te Emmeloord in ontvangst.

eerst drie lokalen, later 6.

>> Zie hier het schoolreglement <<

De scholen hebben nog een nummer, wat begin jaren zestig aanleiding geeft tot verwarring.
Het bestuur schrijft een prijsvraag uit.
Het personeel van de derde school, bij meester De Vries, oppert figuren uit de begintijd van het protestantisme te vernoemen.

1. eerste school : Guido de Brès
2. tweede school : Marnix van St. Aldegonde
3. derde school : Adriaan Valerius
4. vrierde school : Jacob Revius
5. vijfde school : Constantijn Huygen

Daarna is de koek der beroemdheden op.
De tweede kleuterschool in Emmeloord krijgt de naam “Arendnest”. Ook niet zonder gezeur. Het klonk nogal Duits.