Kuinre

Het kamp Kuinre werd geopend op 18 september 1941

Het Parool  11-2-1959

(Van een onzer verslaggevers)
AMSTERDAM, woensdag. — Tussen het oude Kuinre en het moderne Emmeloord, midden in de wijde Noordoostpolder, ligt Kuinderbrug, een dorpje zonder mensen. Vorige week zijn de laatste inwoners vertrokken en zes en twintig huizen staan er thans leeg. Op de deuren van de woningen zitten briefjes, waarop te lezen staat: Vertrokken naar Tollebeek; Vertrokken naar Bant; Vertrokken naar Luttelgeest. In de twaalf jaar,
dat hier gezinnen woonden, heeft er zich nooit een slager, bakker of melkboer gevestigd, omdat de gemeenschap te klein was voor een redelijk bestaan.
De achtergrond van deze merkwaardige ontvolking is, dat het hier een voormalig arbeiderskamp betreft. Mr. O. F. Ebbens. hoofd van de sociaaleconomische afdeling van de Directie Wieringermeer-N.0.-polder in Zwolle, deelde mede, dat in de oorlog bij Kuinderbrug dit stenen barakkenkamp werd gebouwd.
In de polder zijn destijds 22 van deze kampen geweest, waarvan nu nog slechts de kampen Schokland en Nagele in gebruik zijn.
Toen in de eerste jaren na de oorlog de ontginning in het gebied van Kuinderbrug was voltooid en de arbeiders verdwenen, zijn deze barakken enigszins verbouwd en cc schikt gemaakt als noodwoningen.
Er zijn sinds 1917 gezinnen komen te wonen waarvan de mannen in de omgeving werk hadden.
Maar van het begin af heeft bh de Directie Wieringermeer-N 0.-polder de gedachte voorgezeten, dat deze bewoning van tijdelijke aard
zou zijn. Onlangs is het besluit genomen geen nieuwe gezinnen meer in de noodwoningen toe te laten.
Wat de verdere bestemming zal zijn, i s nog niet bekend. Mr. Ebbens deelde mede, dat men de huizen nog heeft aangeboden aan het ministerie van maatschappelijk werk. Maar ook van deze zijde toonde men weinig belangstelling DE huizen van Kuinderbrug, spookachtig verlaten In de wijde eenzaamheid van de polder.