In het Voorsterbos is een informatiebord geplaatst

ter herinnering aan Henk Bolt, slachtoffer razzia 1944

eigen foto (vrij te gebruiken)

Nederlands Onderduikers Paradijs
Tijdens de oorlog werkten in de Noordoostpolder ruim 2500 arbeiders. Omdat de polder diende als graanschuur liet de Duitse bezetter de arbeiders in de Noordoostpolder met rust.
De Noordoostpolder kreeg daarom algauw de naam Nederlands Onderduikers Paradijs

Van een paradijs was echter geen sprake. Het werk was zwaar. Gemiddeld werkten de arbeiders 521/2 uur per week. De angst voor razzia’s bleef echter aanwezig. Tijdens een razzia was ontsnappen nauwelijks mogelijk, omdat er slechts één toegang tot de polder was. De oorlog bleef niet onopgemerkt.
Bommenwerpers en jachtvliegen vlogen veelvuldig over en berichten over zware gevechten rondom Arnhem bereikten ook de polder
Tegen het einde van de oorlog had de Duitse bezette steeds meer mannen nodig voor de oorlogindustrie.
Op 7 augustus en 17 november 1944 vonden ook in de polder razzia’s plaats.
Vele arbeiders werden opgepakt.  Henk Bolt uit ’t Zand (22 jaar) werd op 9 augustus 1944 het slachtoffer van een inval door de Duitse legereenheid in kamp Vollenhove.
Een onbekend aantal weggevoerde arbeiders is in Duitsland omgekomen.

“Het slachtoffer is de 22-jarige Henk Bolt, voor wie in 1999 zijn toenmalige verloofde een gedenkteken in het Voorsterbos onthult.”

Eigen foto (vrij te gebruiken)

Tekst bovenstaand bord :

Na het droogvallen van de eerste delen van de Noordoostpolder in 1941 begonnen arbeiders de polder te ontginnen.
Op verschillende plaatsen werden kampen gebouwd als onderkomen voor de arbeiders.
Op deze plaats heeft kamp de Voorst gestaan.

Noordoostpolder

N.O.P.
Het werk van de arbeiders bestond onder andere uit het met de schop graven van greppels en sloten. Voor het maken van de greppels waren speciale mallen gemaakt. In de greppels kwamen drainagebuizen te liggen voor afvoer van het water van het land. In de gehele polder ligt naar schatting 40.000 kilometer drainagebuis De greppels voerden het water af naar de grotere en diepere sloten die eveneens met de hand werden gegraven. Op deze wijze werd het land steeds droger en beter begaanbaar, zodat het uiteindelijk als landbouwgrond gebruikt kon worden.
In de jaren veertig en vijftig hebben in totaal 28 kampen aan veel arbeiders onderdak geboden. Nadat de polder in cultuur was gebracht zijn de verschillende ruimten in kamp De Voorst omgebouwd tot vakantiehuisjes. Deze zijn in 1986 afgebroken.

Niet Over Praten
In de Tweede Wereldoorlog moesten veel Nederlandse mannen gaan werken voor de Duitse oorlogsindustrie. Velen weigerden dit. Omdat de Duitsers door middel van razzia’s mannen arresteerden en op transport zetten, doken mannen onder. In gesprekken maakten de onderduikers kennis met arbeiders uit de Noordoostpolder. Met de woorden ‘Niet Over Praten’ maakten de arbeiders duidelijk dat mannen veilig waren voor tewerkstelling in Duitsland, wanneer ze gingen werken in de Noordoostpolder.

Nederlands Onderduikers Paradijs
Tijdens de oorlog werkten in de Noordoostpolder ruim 2500 arbeiders. Omdat de polder diende als graanschuur liet de Duitse bezetter de arbeiders in de Noordoostpolder met rust.
De Noordoostpolder kreeg daarom algauw de naam Nederlands Onderduikers Paradijs

Van een paradijs was echter geen sprake. Het werk was zwaar. Gemiddeld werkten de arbeiders 521/2 uur per week. De angst voor razzia’s bleef echter aanwezig. Tijdens een razzia was ontsnappen nauwelijks mogelijk, omdat er slechts één toegang tot de polder was. De oorlog bleef niet onopgemerkt.
Bommenwerpers en jachtvliegen vlogen veelvuldig over en berichten over zware gevechten rondom Arnhem bereikten ook de polder
Tegen het einde van de oorlog had de Duitse bezette steeds meer mannen nodig voor de oorlogindustrie.
Op 7 augustus en 17 november 1944 vonden ook in de polder razzia’s plaats.
Vele arbeiders werden opgepakt.  Henk Bolt uit ’t Zand (22 jaar) werd op 9 augustus 1944 het slachtoffer van een inval door de Duitse legereenheid in kamp Vollenhove.
Een onbekend aantal weggevoerde arbeiders is in Duitsland omgekomen.

Deze tekst is onthuld tijdens een herdenking van de razzia’s op 17 november 1999. Dit bord is tot stand gekomen in samenwerking tussen Vereniging Natuurmonumenten en de Gemeente Noordoostpolder.