Fluitspeler (Gerard Bruning)  Prof. ter Veenstraat  – Zuiderzee College

• Titel: Zittende fluitspeler
• Kunstenaar: Gerard Bruning
• Plaats: Prof. ter Veenstraat Zuiderzee College
• Materiaal: Vaurion
• Geplaatst: 1964

In Tilburg staat het kunstwerk ‘de liggende fluitspeler’, hier in Emmeloord staat van dezelfde kunstenaar zijn werk ‘de zittende flutspeler’

De Zittende Fluitspeler werd in 1964 geplaats aan de Jansmalaan voor het Zuyderzee College.
Het beeld werd indertijd door de gemeente Noordoostpolder aangeschaft en kostte 5.000 gulden.
In 2003 is het op de huidige plaats opnieuw onthuld.

Het beeld staat nu voor het nieuwe B-gebouw van het Zuyderzee College aan de Prof. ter Veenstraat.
Het B-gebouw is het onderkomen van de ‘brugpiepers’ en met de Fluitspeler is het thema van dit gebouw; ‘fluitend de toekomst tegemoet’

Het kunstwerk is gemaakt van vaurion.
Vaurion is een sedimentaire kalksteen afkomstig uit Massangis (Frankrijk).
De steen heeft een beige tot lichtgele achtergrond met verspreide kleine tot middelgrote bruine partikels.

.
Ook de fluit toont weinig detail en is zwaar gestileerd.
Het lijkt een Aulus (dubbelle fluit), een instrument uit het oude Egypte.
Maar het is niet te horen :-)

Liggende fluitspeler

Een ander maar soortgelijk werk van Gerard Bruning staat (ligt) in Tilburg, genaamd ‘Liggende fluitspeler’.

Over de Kunstenaar

Gerard Bruning (Amsterdam, 30 oktober 1930 – Utrecht, 1987) was een Nederlandse beeldhouwer, schrijver, graficus, fotograaf en schilder.

Bruning was de zoon van Cecile van Arcken en Henri Bruning (1900-1983), katholiek dichter en essayist. Hij doorliep het gymnasium van het Canisiuscollege in Nijmegen, waarna hij aan de kunstacademie in Arnhem de opleidingen edelsmeden en, aan de afdeling decoratief en monumentaal, monumentale kunst volgde.
Na een grote reis vestigde Bruning zich in december 1955 in Cuijk. In 1957 leerde hij Wilna Haffmans (Nijmegen, 1936) kennen, die aan de academie in Arnhem de opleiding beeldhouwen volgde bij Cephas Stauthamer. Met John van de Rest organiseerde Bruning in 1957 een tentoonstelling van Nijmeegse jongeren waarvoor hij Wilna Haffmans uitnodigde. Op de academie hielp hij haar met betongieten. Na haar afstuderen in 1959 trouwden ze. Het echtpaar ging in Cuijk wonen, aan de Stationsstraat bij de kleine sigarenfabriek, waar Gerard sinds november 1957 zijn atelier had ingericht.
In 1958 kreeg Bruning de Karel de Grote-prijs voor beeldhouwkunst en toegepaste kunst van de gemeente Nijmegen. Hij realiseerde in de loop der jaren vele openbare opdrachten. Bij zijn postume tentoonstelling in de Commanderie van Sint-Jan in Nijmegen in 1992 verscheen een monografie over zijn leven en werk.

Het nog schaarse aantal beelden in de Noordoostpolder is dezer dagen met één verrijkt: ,,Zittende fluit speler” bij de Openbare ULO in Emmeloord. De 33-jarige beeldhouwer Gerard Bruning uit Cuyk (L.) heeft dit beeld gehouwen uit vaurion, een harde Franse kalksteen. Bruning, die voornamelijk in het zuiden van ons land werkt, kreeg in 1958 de Karel de Grote-prijs van de stad Nijmegen voor zijn beeld houwkunst. In Overijssel staat nog een werk van hem, namelijk bij de Landbouwschool in Heino. Het beeld bij de ULO in Emmeloord is, volgens de heer Bruning, een eigen vrije visie, dus niet direct geïnspireerd op het schoolkind. De grasmat rondom het beeld glooiingsgewijs worden opgehoogd zodat de fluitspeler als het ware in het gras zit.

De beeldhouwer roemde de bijzonder prettige samenwerking die hij heeft gehad met de Werkgroep aankoop beeldhouwwerken in de N.O.P.” Het 2 ton wegende beeld werd dinsdagmorgen met een takel Mogen op zijn sokkel gezet en zal tzt. officieel worden onthuld.