Nederlands dagblad 31-01-1974

De gemeente van Marknesse mocht als laatste „polderkerk” — er zijn er vier — onder grote belangstelling een nieuw gebouw in gebruik nemen.
Na de trieste breuk in 1969 heeft men onderdak kunnen vinden in de Land- en Tuinbouwschool. Steeds heeft alle kerkvergaderend werk doorgang kunnen
vinden, hoewel het niet altijd een prettig ding was, te weten dat men afhankelijk was van anderen.
Begin 1973 kreeg de kerkeraad te horen dat het schoolgebouw na de  nog lopende cursus afgebroken zou worden wegens een tekort aan leerlingen. Dat er op korte termijn naar iets anders uitgekeken moest worden was duidelijk. Helaas waren andere gelegenheden om samenkomsten te houden niet aanwezig. De kerkeraad zag nog maar één alternatief, en wel het bouwen van een eigen kerkgebouw.
De vraag rees echter of dit wel een reëel plan was, gezien het aantal zielen van de gemeente.
Slechts 23 gezinnen. Daarbij geen „rijken” noch „edelen”. Toch heeft de raad dit plan aan de gemeente voorgelegd tijdens een gemeentevergadering en na instemming van de gemeente gevraagd om een bedrag van duizend gulden per gezin.
Dit was beslist geen kleinigheid en dat hier sprake was van het bren- gen van een offer is niets te veel gezegd. Het geld kwam er en tevens het enthousiasme om zelf te doen wat in het vermogen lag.
Tevens zijn alle zusterkerken met gunstig gevolg aangeschreven hoewel er nog veel geld binnen zal moeten komen om de zware last enigszins te verlichten die nu nog op de gemeente te Marknesse rust. De heer Schuurman, praeses van de kerkeraad, was zonder meer trots en ten zeerste verheugd over het moderne strakke, maar toch sfeervolle gebouw. De kerkzaal biedt plaats aan ca. 150 mensen. Ook een ruime vergadergelegenheid is aanwezig, waar dus
niet alleen de kerkeraad werkzaam kan zijn, maar waar ook het verenigingsleven ten volle profijt van kan hebben.
Twee grote ramen zijn door zr. Bos op kunstzinnige wijze bewerkt, door uitgesneden glas aan te brengen op de bestaande ruit, in een prachtige kleurschakering. De ene ruit stelt de wonderbare visvangst voor, de andere ruit wacht nog op voltooiing.
Een architect bleek niet nodig, daar de aannemer, de heer Van Pijkeren te Dalfsen zelf voor de nodige tekeningen en bestek heeft kunnen zorgen. Ook dit betekende weer een besparing op de kosten.
Van Pijkeren prees de samen- werking tussen aannemer en uitvoerder. Er zijn dan ook heel wat uren gemaakt door de mannen.
Het grondwerk is door eigen mensen gedaan, tevens het gehele constructie-werk, het schilderen, het aanleggen van een parkeerplaats enz. Ds. Lok uit Kampen ging wat breder in op de naam Kandelaar Kerk. Origineel is de naam niet.
Maar deze naam geeft wel grote verplichtingen en verantwoordelijkheid. Men moet leven als lichtende sterren door God geplant in deze duisternis.
Namens de zusterkerken werd gezorgd voor een prachtige kanselbijbel. Ook de verenigingen lieten zich niet onbetuigd en op vaak humoristische wijze werden prachtige geschenken aan de kerkeraad overhandigd.
Ondanks de vreugde werd toch van zorg gewaagd. Kosten van de kerkbouw ongeveer twee ton. Vandaar dat men genoodzaakt was de zusterkerken aan te schrijven, met een speciale aanbeveling van de classis. Ook deze gemeente heeft al haar bezittingen in februari 1969 achter moeten laten. Sprake van een beste spaarpot is er uiteraard niet. Er zal blijvend geofferd moeten worden.- In Marknesse leeft de wetenschap dat de Heere zorgt. Hij is het die bouwt
en dan kunnen Zijn kinderen gerust zijn.