UITBREIDING HOTEL T VOORHUYS EMMELOORD

  • Architect:  Gerben ter Horst
  • Interieurarchitect:  Regina Rodermond (Huyskamer) en E.S.T.I.D.A (hotelkamers)
  • Aannemer:  Bouwbedrijf Verwer
  • Plaats:  Emmeloord
  • Status:Opgeleverd

Omschrijving:
Hotel ‘t Voorhuys vormt met zijn grandcafé het centrale punt van de Emmeloordse horeca. Het bestaande hotel heeft 25 kamers en al lange tijd leefde de wens om de capaciteit uit te breiden. In het kader van de plannen voor vernieuwing van het centrum is de mogelijkheid ontstaan om aan de westzijde van het pand een volume toe te voegen met plek voor 12 hotelkamers. Tevens was er ruimte voor een tuinkamer met privéterras. Eigenaren Twan Hakvoort en Renée van Hellendoorn hebben Korfker Architecten gevraagd te tekenen voor de uitbreiding.

Het ontwerp combineert de karakteristieke Delftse school architectuur van het bestaande pand met eigentijdse elementen waarmee stylistisch wordt aangesloten op het naastgelegen park. Speelse metselwerkverbanden, diepliggende kozijnen en unieke hekwerken versterken het royale karakter van het hotel-grandcafé.

Op de zuidwesthoek is de Huyskamer (eet-/vergaderzaal) uitgebreid met een mooie tuinkamer met privéterras waarmee de multifunctionaliteit van deze ruimte exponentieel toeneemt. In de zomermaanden kunnen hotelgasten op dit terras ontbijten onder de zon en uitkijken op het park.

Leuk feit: Het gebouw dingt mee in de wedstrijd van de BNA voor Gebouw van het Jaar 2019.


Inleiding

Ingebed in de polderhistorie en met respect voor de Delftse School architectuur doorbreekt deze hoteluitbreiding de sobere poldergeest met een prikkelend beeld. Het is een startschot voor de centrumvernieuwing van Emmeloord. Een toonbeeld van nieuwe durf die de ingetogen polderbewoner prikkelt om zijn bescheidenheid af te werpen.

Toelichting ontwerp

Het programma van de uitbreiding bestond uit twee delen. Een uitbreiding van de Huyskamer (een van de zalen op de begane grond) met een tuinkamer en een terras en een uitbreiding van het hotel met 12 kamers. De plek die hiervoor was gereserveerd bevindt zich aan de westzijde van het hotel en bood ruimte voor het over dwars plaatsen van een nieuwe vleugel. Wens van de opdrachtgever was om het gebouw op te tillen zodat er op begane grond ruimte zou ontstaan voor opslag en parkeren.

Met de uitbreiding van de Huyskamer is de lijn van de kozijnen in de voorgevel doorgezet in een glazen volume dat een bescheiden plek inneemt aan de voorzijde van het hotel. Door de verhoogde vloer naar buiten door te zetten en te omgeven met groen, ontstaat het gewenste privéterras. De antraciete kozijnen in lijn met de oudbouw geven deze tuinkamer een vanzelfsprekende plek in de oksel van het bestaande gebouw en de nieuwe vleugel.

Achter deze uitbouw is een verbindingsgang gerealiseerd die een transparante brug vormt naar de nieuwe vleugel. Via deze glazen gang loop je als gast met prachtig uitzicht op het centrale plein naar je hotelkamer in de nieuwbouw. In woorden van hoteleigenaar Twan Hakvoort “Een van de mooiste plekjes van het vernieuwde hotel. Je blijft kijken.”

Door de uitbreiding op stevige poten te zetten ontstaat een nieuwe vleugel die qua volume mooi in verhouding is. Deze vleugel rondt het gebouw overhoeks af en ontneemt het zicht op het onaantrekkelijke achterterrein van het hotel. De rode baksteen verwijst naar de eerste bouw van het hotel die in een sobere Delftse School architectuur is opgetrokken. Het rijke metselwerkverband sluit aan bij de geelwitte uitbreiding die in de jaren 80 is toegevoegd. Het vaste raster van antraciete kozijnen zorgt voor eenheid en rust. Op deze rustige ondergrond is gespeeld met kozijnen die door het grit heen breken en met een gouden tint verwijzen naar de luxe sfeer van het hotel. Binnen geven deze afwijkende ramen een speels karakter aan de hotelkamer.

Met de gouden hekwerken is een ornament toegevoegd dat op brutale wijze breekt met de sobere poldergeest. Polderbewoners zijn geselecteerd op hun degelijkheid. Keukenkastjes werden nagekeken om te bepalen of men wel met een degelijke huisvrouw van doen had. Deze hoteluitbreiding is niet alleen een mooi gebouw en een nieuw icoon voor de Noordoostpolder. Het is een gebouw dat een positieve bijdrage levert aan de identiteit van de polderbewoner en een nieuwe tijd inluidt.

Toelichting categorie

Vraag inwoners van Emmeloord wat het hart van hun woonplaats is en ’t Voorhuys zal meteen genoemd worden. Het hotel, restaurant en grandcafé vervult een huiskamerrol voor de stad en is voor iedereen een begrip. Omdat het hotel ook steeds populairder wordt bij toeristen en zakelijke gasten was uitbreiding noodzakelijk. Het uitbreiden van zo’n centraal gebouw vraagt om bijzondere aandacht.

Daar komt bij dat de uitbreiding de eerste grote vernieuwing is na jaren wachten op de centrumontwikkeling van de stad. Al sinds de jaren 90 wordt er gesproken over nieuwe plannen voor de Deel, het plein waaraan ’t Voorhuys staat. Maar door allerlei omstandigheden zijn ze niet van de grond gekomen.

Met de uitbreiding ontstond een kans om het bouwblok waarvan het hotel deel uitmaakt mooi af te ronden en een alzijdig gebouw te creëren met een vernieuwende gevel. Een kans om het hart van Emmeloord een iconische waarde te geven die de identiteit van de polderstad versterkt.

De Delftse School architectuur die kenmerkend is voor de eerste bebouwing in de Noordoostpolder is leidend geweest in het ontwerp. Door een in vorm sober en bescheiden bakstenen volume te ontwerpen past het gebouw goed in zijn omgeving. Op afstand lijkt het metselwerk gelijkmatig met een warme kleurstelling. De antraciete kozijnen zijn in een gelijkmatig ritme over de gevel verdeeld. Wanneer je echter dichterbij komt wordt er een speels vakwerk zichtbaar van afwijkende metselwerkverbanden. Deze vlakken zijn een moderne variant op de versiering die in de Delftse School bij publieke gebouwen vaak werd toegepast. De gouden kozijnen doorbreken eigenwijs het lijnenspel in de gevel en versterken het moderne en luxueuze beeld dat het hotel wil uitstralen. Hier wordt het regime van de Delftse School doorbroken om een nieuwe toon te zetten aan het plein.

Met de hekwerken tussen de poten van het gebouw wordt het laatste stukje bescheidenheid overboord gegooid. De gouden organische vormen zijn voor een contrasterend zwart gaashekwerk geplaatst om een maximaal effect te bereiken. Functioneel had met de zwarte hekwerken volstaan kunnen worden. Deze plek en dit gebouw verdienen echter meer. De vorm is ontleend aan het omliggende park in wording. Maar in hun gouden kleur worden het bomen die tot in de hemel groeien. Het zijn deze ornamenten die de hoteluitbreiding een iconisch karakter geven.