Het wapen van Noordoostpolder
Emmeloord ontleend zijn naam aan het plaatjes Emmeloord (Emeloirt – Emelwerth) op het voormalig eiland Schokland.
Dit Schokland werd rond de 11e eeuw geregeerd door de Heren van Kuinre. Deze roofridders komen rijkelijk terug in het wapen van Noordoostpolder.
Het wapen is een combinatie van het wapen van Dr.Lely (I), en herinneringen aan de Graven van Kuinre, die in dit gebied voor de overstromingen veel bezit hadden (II en III), terwijl IV herinnert aan de munten, die de graven op Schokland lieten slaan.
Noordoostpolder werd een gemeente in 1962 en al enkele maanden daarna wendde de gemeente zich met een ontwerp aan de Hoge Raad van Adel. Het ingediende ontwerp was vrij gecompliceerd met vijf velden. Die velden waren de lelie van Ir. Lely, de munten en het kasteel van Kuinre en de wapens van de Graven van Kuinre en de familie Zoudenbalch, Heren van Urk en Emmeloord van 1475-17e eeuw (wapen:gedwarsbalkt van acht stukken goud en rood, de rode balken beladen met 10 zilveren 6-bladige roosjes 4, 3,2 en 1).
De Hoge Raad van Adel ging niet akkoord, omdat met name het wapen van Zoudenbalch erg klein en onduidelijk werd. Een vereenvoudigde versie werd dus uiteindelijk verleend.
In 1963 was er eerst nog een hele discussie over de vorm van het kruis en de heraldische beschrijving van het vierde kwartier. De ontwerper (G.A. Bontekoe) en de gemeente wilden graag een zogeheten ‘gescheiden krulkruis’), terwijl de Hoge Raad van Adel vasthield aan ‘dubbellijnig knopkruis’. Bestudering van de munten aanwezig in het Koninklijk Penningenkabinet gaf geen uitsluitsel hoe het kruis op de munten het beste gedefinieerd kon worden. Het wapen is daarom verleend volgens de beschrijving van de Hoge Raad van Adel.
Bij Koninklijk besluit op 16 juli 1963
- Linksboven:
Achtergrondkleur azuur (blauw) met een zilveren Lely
De Lely is natuurlijk voor minister van Waterstaat dr.ir. C. Lely, de “grand old man” van de Zuiderzee. - Rechtsboven:
Achtergrond in goud met een burcht, kleur sabel.
Het graafschap Kuinre omvatte de gehele tegenwoordige Noordoostpolder plus een gebied tussen Weststellingwerf en Vollenhove. - Linksonder:
Achtergrond kleur goud met Vijf strepen in kleur ‘ keel’
Afgeleid van het oude wapenschild van Kuinre - Rechtsonder :
Achtergrond kleur azuur met een penning van zilver
Kuinre had het muntrecht. Het muntatelier heeft in Emmeloord (Schokland) gestaan.
Bovenop het schild staat een kroon. Dat is de zogeheten gemeentekroon. Die is eind negentiende eeuw ontworpen. Alle gemeenten mogen zo’n kroon gebruiken.
Hoge Raad van Adel
Een wapen moet worden aangevraagd en goedgekeurd door de Hoge Raad van Adel. Deze is ingesteld in 1814. Het is het vaste adviescollege van de regering op het gebied van adeldom en heraldiek. Een gemeentewapen moet aan een aantal voorwaarden voldoen. Het moet een schild bevatten, het moet simpel zijn en het moet voldoen aan bepaalde kleuregels. In de heraldiek moet je altijd een goed contrast hebben.
Kleur mag in principe niet op kleur, maar moet afgewisseld worden met goud of zilver. In het wapen van Noordoostpolder wordt goud en rood/zwart en zilver en blauw gebruikt.
Zowel het wapen als de gemeentevlag zijn ontworpen door mr. G.A. Bontekoe, burgemeester van Ooststellingwerf.
Bron: OmroepFlevoland.nl
Gemeentevlag en gemeentewapen
De kleuren van de vlag zijn ontleend aan het wapen. Alleen het geel en zwart is weggelaten.
Voor de burcht is rood gekozen omdat rood een beter kleuraccent geeft.
De lely is natuurlijk ontleend aan minister van Waterstaat dr.ir. C. Lely, de “grand old man” van de Zuiderzee.
De vlag van Noordoostpolder is bij raadsbesluit op 28 augustus 1963 vastgesteld als de gemeentelijke vlag van de Overijsselse gemeente Noordoostpolder.
Op 1 januari 1986 ging de gemeente over naar de provincie Flevoland.
De omschrijving luidt als volgt: “een vlag waarvan de lengte zich verhoudt tot de hoogte als 3 : 2, gekwartileerd van wit en blauw, met dien verstande, dat de verticale deellijn op één derde van de lengte is aangebracht, gemeten van de broekingzijde; over alles heen een gekwartierd kruis van het een in het ander, in de broekinghoek aan de broekingzijde vergezeld van een rode burcht met drie kantelen, zwart gevoegd en met een zwarte valdeur en in de benedenhoek aan dezelfde zijde van een witte lelie.”
De kleuren van de vlag zijn ontleend aan het wapen. Slechts het geel en het zwart zijn weggelaten. Het kasteel heeft een rode kleur gekregen omdat deze op de vlag een beter kleuraccent geeft dan een zwarte. Het ontwerp was van de Stichting voor Banistiek en Heraldiek. De letter L en de lelie uit het familiewapen van Cornelis Lely komen in veel gemeentevlaggen rond het IJsselmeer voor.
bron: wikipedia
Flevolandse vlag.
Flevoland is bijna geheel op het water veroverd gebied. Symbolen van die overwinning staan daarom prominent op onze vlag.
- Blauw staat voor het water
- Geel voor de golvende korenvelden, het koolzaad en de akkerbouw.
- Groene baan symboliseert het landschap van Flevoland.
- Linksboven ziet u een lelie. Dat is het familiewapen van ir. Cornelis Lely, de grondlegger van het Zuiderzeeproject.
De vlag is bedacht door het Amsterdamse bureau BRS en het provinciaal bestuur. Onze driekleur wapperde voor het eerst op 9 januari 1986 tijdens de bijzondere vergadering van de Staten ter gelegenheid van de proclamatie van de provincie. Bij de presentatie was Koningin Beatrix en Prins Claus aanwezig.
Gemeentewapen van glas in raadzaal
5 juli 2012
Tijdens de bijzondere raadsvergadering ter gelegenheid van het 50-jarig bestaan van de gemeente werd uitgebreid stil gestaan bij het ontstaan van het gemeentewapen. Dat wapen ontbrak tot nu toe in de raadszaal, onder andere omdat het niet past in de moderne uitstraling van de zaal. De gemeente heeft nu een eigentijdse uitvoering in glas laten maken door Sylva Kilian en Ingrid Cordes van de firma GlasXtra uit Emmeloord. Voor de onthulling haalde burgemeester Aucke van der Werff drie voorgangers naar voren: Roel Hofstee Holtrop (1981-’88), Menno Knip (’89-’98) en Willem ridder van Rappard (’98-2010). Zij verwijderden met z’n vieren het doek, dat tot dan toe voor het wapen hing. De eerste twee burgemeesters van de Noordoostpolder, François van Panthaleon baron van Eck (’62-’73) en Gauke Loopstra (’73-’80), zijn inmiddels overleden.
Huidige beeldmerk Gemeente Noordoostpolder
2022 is een jubileumjaar
- Emmeloord is 80 jaar oud
- Gemeente Noordoostpolder is 60 jaar oud.
In 1936 werd begonnen met het aanleggen van de dijken rond de Noordoostpolder die in 1940 klaar waren. Daarna begon het droogmalen van het gebied.
De polder viel op 9 september 1942 officieel droog, dus
Emmeloord viert in 2022 zijn 80e verjaardag. We zien dan Jozef (of Asnath)
De gemeente Noordoostpolder is in 1962 gevormd, dus
Noordoostpolder viert dit jaar zijn 60e verjaardag. We zien dan Isaak (of Rebekka)
Twintig jaar geleden, ook feest :
Beeldmerk Noordoostpolder 2017
Oude logo Gemeente Noordoostpolder
Vanaf 1968. De stijl kenmerkt zich door een logo, dat de eenheid van het gebied Noordoostpolder uitstraalt.
Het logo is een stilistische uiting van de contouren van Nederland met daarin Noordoostpolder, uitgevoerd in de kleuren blauw en groen.
Tekst krant: Dit zal het ,,herkenningsteken” van de gemeente Noordoostpolder zijn, wie weet hoeveel decennia lang. De ontwerper wil er mee aantonen dat in het hart van het overvolle Nederland nog wel ruimte is. Deze ,,blikvanger” zal ‘t papier van de afdeling Voorlichting van de Gemeente Noordoostpolder sieren, maar ook de advertenties, en straks mogelijk de TEVE-reclame. Kortom: het is een wapen in de strijd om de aandacht te krijgen, die men zo nodig heeft wil men toekomst en werkgelegenheid verzekeren.
Kiekendief
De Kiekendief is het symbool van Flevoland geworden
Toen Zuidelijk Flevoland in 1968 droog viel, nam het aantal bruine kiekendieven enorm in aantal toe, nadat hij jarenlang bijna verdwenen was. Er werd op grote schaal riet ingezaaid om de zeebodem sneller te laten opdrogen en verharden. Uitgestrekte rietvelden en uitgestrekte rustgebieden zorgden voor de terugkeer van de bruine kiekendief. Deze leeft van kikkers en jonge watervogels.
Het silhouet van De Kiekendief werd als logo ontworpen door grafisch vormgever Gert Udo, in opdracht van de regionale VVV.
Iemand heeft ooit dit logo uitgeknipt en op zijn auto geplakt. Het idee voor autostickers was geboren.
De VVV had jarenlang de rechten op gebruik van het beeldmerk, na het faillissement van deze organisatie in Flevoland, nam de provincie die over.
De sticker met de kiekendief siert nog altijd menige auto, maar het worden er wel steeds minder.
De autosticker is het meest zichtbare onderdeel, maar er zijn ook theelepels, beeldjes van brons of tin en muntjes van de kiekendief.
De nieuwe sticker ziet er iets anders uit dan de vorige en is in allerlei kleuren te koop: zwart, wit, groen, rood, blauw, zilver en grijs.
De kleur verschilt trouwens per gemeente.
Frans van der Ven
Met de provinciewording van Flevoland in aantocht heeft Frans van der Ven in 1985 geopperd om op basis van dit vignet een bronzen versie van De Kiekendief te creëren.
Op 9 januari 1986 werden de Flevopolders door toenmalig Koningin Beatrix uitgeroepen tot provincie. Daarbij onthulde zij de Bronzen Kiekendief in de hal van het provinciehuis. Het beeld is de mascotte geworden voor de nog prille provincie en als zodanig mogen bijdragen aan een zich ontluikende identiteit. Nog steeds worden beelden van de Bronzen Kiekendief gebruikt als afscheidscadeau, trofee, souvenir of relatiegeschenk. Na de eerste versie, de Kiekendief replica, zijn er in de loop der tijd behalve de Bronzen Kiekendief ook de Tinnen Kiekendief bijgekomen in verschillende formaten en uitvoeringen. In 2014 is er nog een Zilveren Kiekendief aan de serie toegevoegd.
Wapen Flevoland
De officiële beschrijving van het wapen van de provincie Flevoland luidt als volgt:
“Golvend doorsneden van azuur (blauw) en zilver en over alles heen een zeeleeuw, golvend doorsneden van goud en azuur, getongd en genageld van keel en houdende in de rechtervoorklauw een lelie van zilver.
Het schild gedekt met een gouden kroon van vijf bladeren en vier parels en gehouden door twee leeuwen van goud, getongd en genageld van keel.”
De lelie is afkomstig uit het wapen van Cornelis Lely. De zeeleeuw is een verwijzing naar de geschiedenis van Flevoland en naar het feit dat Flevoland op de zee veroverd is. Het bovenlijf van de zeeleeuw is van goud en de staart is van azuur.
Omroep Flevoland heeft weer een prachtige ‘LEESTIP’ gemaakt over de gemeentevlaggen van de rest van Flevoland.
Waterschap Noordoostpolder
Waterschap Noordoostpolder fuseerde in 2000 met Waterschap Fleverwaard tot Waterschap Zuiderzeeland
“In zilver boven een burcht van keel, geopend en verlicht van het veld, met een opgetrokken valhek van sabel, beneden een schelvis van azuur; een schildzoom van azuur, waarin, uitgaande van het midden van de binnenzijden, de bovenhelften van vier lelies zijn uitgespaard. Het schild gedekt met een gouden kroon van vijf bladeren.”
Het wapen is zilver van kleur met daarop een rode toren, de ingang is geopend en toont de kleur van het schild. Onder de toren een blauwe schelvis. Om het geheel heen een blauwe schildzoom met daarin vier keer de bovenzijde van een Franse lelie uitgesneden. Boven op het schild een gouden markiezenkroon.
Het Heemraadschap Fleverwaard en het kwantiteitswaterschap Noordoostpolder gingen in 1986 van start. Het waterkwaliteitsbeheer in de Noordoostpolder werd nog door het toenmalige Zuiveringsschap West-Overijssel uitgevoerd. Voor 1986 voerde het Rijk hoofdzakelijk de waterstaatszorg uit. Op 3 januari 2000 ging Waterschap Zuiderzeeland officieel van start; ontstaan uit een fusie tussen Waterschap Noordoostpolder, Heemraadschap Fleverwaard en een deel van Waterschap Groot Salland.
Waterschap Fleverwaard
Waterschap Noordoostpolder fuseerde in 2000 met Waterschap Fleverwaard tot Waterschap Zuiderzeeland.
Waterschap Zuiderzeeland
Waterschap ZuiderzeelandWaterschap Noordoostpolder fuseerde in 2000 met Waterschap Fleverwaard tot Waterschap Zuiderzeeland.
Wapens van provincies van Nederland (wikipedia)
In het gemeentehuis Noordoostpolder vindt u deze klok.
Natuurlijk Provincie Flevoland bovenin.
Wapens en vlaggen van de dorpen
Wat is een dorpswapen of wie bepaald een dorpsvlag.
In de Noordoostpolder heeft elk dorp een zogenaamd Dorpsbelang.
Deze verenigingen van dorpsbelangen hebben de dorpsvlaggen geïntroduceerd in de Noordoostpolder.
Een dorpswapen heeft geen juridische of wettelijke betekenis, dit in tegenstelling tot de wapens van Nederland, provincies, gemeenten en waterschappen. Het is dus puur een onderscheidingsteken, zoals in vroeger tijd, toen met het wapen de grenzen van de heerlijkheid, baronie, markizaat, graafschap of hertogdom werd aangegeven, omdat het aantal mensen dat kon lezen toen laag was.
Kraggenburg heeft geen wapen en is ook het enige dorp in de Noordoostpolder zonder dorpsvlag! Maar daarvan wilde Jules Overmars niets weten en mailde mij het ‘logo’ exemplaar van Kraggenburg. Maar een logo is geen wapen. Volgens de uitgangspunten voor een wapen moeten de afbeeldingen sterk versimpeld zijn weergegeven. Ook voldoet de vlag niet aan de regels van de Heraldiek. De vlag hoort dus niet in dit rijtje. Maar ja, ik ben geboren in de Voorstraat, dus … :-)
Schokland heeft geen dorpsraad en dus zeker geen dorpsvlag.
Emmeloord heeft als “stad” geen eigen stadswapen of stadsvlag.
“Vlagiaat” Biddinghuizen versus Marknesse
De in 2006 nieuw gekozen vlag van Biddinghuizen was meteen omstreden. Het afgebeelde logo leek namelijk als twee druppels water op het logo van de vlag van Marknesse.
Volgens Dorpsbelang Biddinghuizen bestond hun beeldkenmerk al bijna net zolang als hun dorp. Als bewijs daarvoor hebben ze een 35 jaar oude ansichtkaart. Maar Alie Nijdam, voormalig lid van dorpsbelang Marknesse is in het bezit van een nog ouder krantenknipsel waar het logo al als wapen van Marknesse is afgebeeld.
Het bestuur van dorpsbelang Biddinghuizen was overdonderd door de ontdekking en heeft Ina Tolsma gevraagd een nieuwe vlag te ontworpen.
De basis van de vlag die Tolsma maakte, staat nog altijd overeind. De vlag met de kleuren blauw (lucht en water, groen (provincie) en rood (tulpenvelden en de avondzon boven het Veluwemeer) bevat ook een ijsvogel, een vogelsoort die regelmatig te zien is rond het dorp.
Muntje
Het wapen op het muntje van het Nieuwe Land is het beeldlogo van de krant en beeld de winning van het nieuwe land uit het water uit. De krant kon het beeldrecht van het logo echter niet als merklogo vastleggen, omdat het door de krant gebruikte logo-wapen al in gebruik was door Marknesse en dateert al van 1959.
In 1983 is voor het eerst de dorpsvlag met het wapen in Marknesse gehesen.
Dus eerder dan de ruzie in 2006 met Biddinghuizen.
Het wapen van Urk
De blazoenering van het wapen luidt als volgt:
“Van lazuur, beladen met een schelvisch in zijne natuurlijke kleur.”
De kleur lazuur, ook wel aangeduid als ultramarijn, is een verfstof, en in de heraldiek de normale benaming voor “blauw”. De sterke binding die de vissersgemeenschap met de zee heeft, wordt door de blauwe kleur tot uitdrukking gebracht. De heraldische etiquette verbiedt echter in een wapen het gebruik van metaal op metaal of van kleur op kleur. Op voorstel van de Hoge Raad van Adel wordt daarom sinds 1955 de schelvis in zilver afgebeeld.
Toch is dit wapen een beetje aangepast :
De gemeente Urk heeft het beeldrecht van het wapen bij het merkenbureau geregistreerd. Urk voorkomt hiermee dat het wapen commercieel kan worden gebruikt, zonder toestemming van de gemeente of zijn rechtsopvolgers. Hiermee voorkomt de gemeente ook dat in brochures de indruk kan worden gewekt dat commerciële partijen het wapen zouden kunnen misbruiken. Voor Wikipedia betekent het ook dat zij de Schelvis niet op exact dezelfde wijze mogen tekenen, omdat de afbeeldingen op Wikipedia rechtenvrij zijn en door een ieder gebruikt mogen worden.
Vlag van Urk
Beschrijving
“Blauw met een witte schelvis, langs de bovenzijde van de vlag een smalle, in twee horizontale banen van rood en wit verdeelde zoom en langs de onderzijde van de vlag een smalle, in twee horizontale banen van rood en wit verdeelde zoom, de zomen met een hoogte van elk 1/6 van de totale vlaghoogte.”
Achtergrond
De stichting voor Banistiek en Heraldiek maakte in 1964 het ontwerp. Het ontwerp stamt af van een oud gebruik in de scheepvaart, waarbij de kleuren van de Nederlandse vlag boven en onder zijn toegevoegd. Ook is het duidelijk afgeleid van het wapen van Urk. Urk heeft als vissersgemeenschap een sterke binding met de zee.