Kubische fossielen
Kubische fossielen
- Kunstenaar : Sjoerd Buisman
- Plaats : Harmen Visserplein
voor het Gemeentehuis - Materiaal : Beton
- Geplaatst : 1992
- kosten: € 90.000,-
Uitleg kunstwerk
Een knop van een plant is het uitgangspunt voor dit beeld.
Vanuit het straatvlak rijst een knop op die nog moet ontwaken.
In de grond vind je de fossiele knop, de oervorm terug, als tegenovergestelde van het bovengrondse deel.
Normaal zijn bloemknoppen organisch en rond van vorm. Sjoerd Buisman heeft ze hoekig en recht gemaakt.
Met liniaal en rekenwerk. Wat wel overeind is gebleven is de spiraalvorm.
Een fossiel is een in de aarde aangetroffen versteend dier, plant of een versteende afdruk daarvan.
In de voormalige Zuiderzeebodem worden veel fossielen gevonden. Vaak versteende schelpen.
Wie er van afstand naar kijkt, ziet wel een object op het plein, maar niet z´n evenbeeld in het plein.
Beide passen in elkaar, het is alleen even puzzelen op welke manier.
Kunstwerk bij gemeentehuis verdwijnt na 31 jaar in de opslag
De gemeente Noordoostpolder haalt in april het kunstwerk ‘Kubistische Fossielen’ in Emmeloord definitief weg. De betonnen piramide met een gelijkvormig gat wordt niet langer als veilig gezien. De gemeente is bang dat er mensen in vallen. Het werk wordt niet op een andere plek geplaatst en gaat om die reden voorlopig de opslag in.
Vorig jaar december werd besloten om het kunstwerk te verwijderen vanwege de veiligheid. “Bij het maken van de afweging mooi of veilig kiezen we voor het laatste”, liet wethouder Toon van Steen weten. Toen was nog niet duidelijk of de gemeente het werk ook wilde herplaatsen.
De kunstenaar, Sjoerd Buisman, gaf aan zich te bezinnen op een schadevergoeding. Daar hoeft hij niet op te rekenen, zegt de gemeente nu. “Hierover is jurisprudentie. Er zijn heel veel rechtszaken gevoerd waaruit gebleken is dat een schadevergoeding niet hoeft te worden betaald.”
Een klacht van een inwoner van Noordoostpolder leidde twee jaar geleden tot een discussie over ‘Kubistische Fossielen’, een werk uit 1992 dat de link met de prehistorische geschiedenis van Noordoostpolder verbeeldt. De inwoner stoorde zich aan de laag bruin water die geregeld in het uitgegraven deel van het kunstwerk ontstaat. Vervolgens liet het college weten zich al langer te ergeren aan het kunstwerk. De kunstenaar werd gevraagd om ‘Kubistische Fossielen’ aan te passen, maar Buisman weigerde omdat hij het oorspronkelijke ontwerp niet wilde aantasten.
Buisman: ‘Herplaatsing in Kröller-Müller Museum’
Nu ‘Kubistische Fossielen’ definitief wordt weggehaald, heeft Buisman besloten zich erbij neer te leggen. Hij vindt het jammer dat er zoveel commotie rond zijn kunstwerk is ontstaan. “Ik vind het treurig dat er zo weinig liefde voor het kunstwerk is en dat er niemand is geweest die zich ervoor heeft opgeworpen.”
De kunstenaar wil de gemeente Noordoostpolder nu voorstellen om ‘Kubistische Fossielen’ te verplaatsen naar het Kröller-Muller Museum in het Gelderse Otterlo. “De meeste werken van mij staan daar”, verklaart hij.
Over de kunstenaar
Sjoerd Buisman (Gorinchem, 23 maart 1948) is een Nederlandse beeldhouwer en conceptueel kunstenaar.
Buisman volgde een opleiding aan de Academie voor beeldende kunsten in Rotterdam (1965-1967) en bij Ateliers ’63 in Haarlem.
Vanaf 1974 tot 1984 was Buisman als docent werkzaam; aan de academie in Rotterdam (1974-1981), aan de Akademie voor Kunst en Vormgeving in ‘s-Hertogenbosch (1978-1981) en Arnhem (1982-1984).
Sjoerd Buisman (Gorinchem, 1948) bestudeert de wijze waarop bomen en planten groeien. Bovendien experimenteert hij ermee – door een knoop te leggen in een tak van een knotwilg of een pompoen in te snoeren met een leren riem.
De manier waarop de natuur reageert op de interventies die Buisman doet, leert hem over de wetten en wetmatigheden die eraan ten grondslag liggen. Hij is onder de indruk van de wijze waarop de natuur zich aanpast aan de ingrepen die de mens doet en de vormentaal die dat oplevert.
In zijn manipulaties laat Buisman bomen onder een bepaalde hoek groeien of hangt hij planten ondersteboven. Hij legt zijn wil op aan de natuur, maar is zich eveneens bewust van het feit dat deze op een dag weer de overhand zal krijgen. Groei en tijd gaan hand en hand. De groeisculptuur Dennenwal (1985) in Het Nationale Park De Hoge Veluwe is daar een goed voorbeeld van. Buisman plaatst de bomen onder een hoek van 45 graden waardoor de stam een knik maakt, maar na verloop van tijd groeien de bomen toch weer recht omhoog.
De spiraal is een terugkerend element in het oeuvre van Buisman. Een vorm die eveneens aanwezig is in zijn fascinatie voor ‘phyllotaxis’ en ‘ouroboros’. Phyllotaxis is de groeiwijze waarbij bladeren of takken rondom een kern gegroepeerd zijn zoals bij bleekselderij het geval is. Ouroboros is een Grieks woord en betekent staart-eter. Het is een symbool voor het circulaire, het verbeeldt de eeuwige cirkel.
Buisman studeerde aan de Willem de Kooning Academie in Rotterdam (1965-1967) en aan De Ateliers (1968-1970). Werk van Buisman werd getoond in onder andere CODA Museum (Apeldoorn), Galerie Ramakers (Den Haag) en Arti et Amicitiae (Amsterdam).
bron : hollandsemeesters.info
Natuur als inspiratiebron
Buisman volgt in zijn werk de verschijnselen uit de natuur. In zijn beginperiode gebruikte hij vooral materialen uit de natuur zelf, zoals aardappelen, planten en bomen. Hij bestudeerde botanische vergroeiingen bij zijn reizen over de wereld en maakte talloze foto’s en tekeningen om deze processen vast te leggen. Hij was actief bezig met Land art. Door de levende materialen in allerlei richtingen te sturen groeiden, letterlijk, zijn kunstwerken.
Begin jaren zeventig maakte hij Plastische gebeurtenissen in de natuur, een serie multimediale werken waarin hij met fotoseries en tekst het groeiproces van planten heeft vastgelegd.
Vanaf begin jaren tachtig maakt Buisman zijn Phyllotaxis-beelden. Phyllotaxis is de studie van bladstanden, waarbij men kijkt hoe bladeren rond een stam of tak zijn gegroepeerd. Buisman gebruikte de spiralende bladstand van bijvoorbeeld een palm en bleekselderij. Hij maakte deze beelden in hout, brons, staal en beton. In 1999 maakte hij het werk Phyllotaxis Irrsee voor het land art-project Mondsee Land Art in Mondsee.
In 2003 kreeg Buisman de A. Roland Holst-Penning toegekend voor zijn gehele oeuvre.
Val er niet in !
Het blijft een riskant groot gat midden in de stoep.
De gemeente heeft (had) het m.i. goed opgelost door het kunstwerk fraai in het licht te zetten.
Er is nog nooit iemand ingevallen. Toch is het niet houdbaar. Hij gaat weg.
Likje verf.
In augustus 2003 werd dit werk sinds de oprichting voor de derde keer van een nieuw verfje voorzien. Daarbij zijn de kleuren aangehouden die de maker Sjoerd Buisman er destijds aan toekende: geel en grijs.
In een raadscommissie-vergadering werd nog geopperd het kunstwerk, dat een tulp verbeeld, van een fleurige kleur te voorzien.
Het is duidelijk dat dit niet zomaar kan, de kunstenaar bepaalt de kleur !
In 2018 heeft het werk opnieuw een verfje gekregen. Toch stiekem ietsje anders ?
Opknapbeurt aug-sept 2019
In de volksmond stond dit werk vroeger ook bekend als “het gat van Joukje”
Joukje van den Berg-Otter was indertijd de wethouder.
Omroep Flevoland Beeldspraak. Wekelijks programma waarin verschillende kunstwerken in de openbare ruimte worden bezocht.
Deze keer: ‘Kubische Fossielen’ van Sjoerd Buisman in Emmeloord.
Plaats een reactie (naam E-mail en Site niet verplicht)
Meepraten?Draag gerust bij!