In het Voorsterbos is een informatiebord geplaatst
ter herinnering aan Henk Bolt, slachtoffer razzia 1944
eigen foto (vrij te gebruiken)
Nederlands Onderduikers Paradijs
Tijdens de oorlog werkten in de Noordoostpolder ruim 2500 arbeiders. Omdat de polder diende als graanschuur liet de Duitse bezetter de arbeiders in de Noordoostpolder met rust.
De Noordoostpolder kreeg daarom algauw de naam Nederlands Onderduikers Paradijs
Van een paradijs was echter geen sprake. Het werk was zwaar. Gemiddeld werkten de arbeiders 521/2 uur per week. De angst voor razzia’s bleef echter aanwezig. Tijdens een razzia was ontsnappen nauwelijks mogelijk, omdat er slechts één toegang tot de polder was. De oorlog bleef niet onopgemerkt.
Bommenwerpers en jachtvliegen vlogen veelvuldig over en berichten over zware gevechten rondom Arnhem bereikten ook de polder
Tegen het einde van de oorlog had de Duitse bezette steeds meer mannen nodig voor de oorlogindustrie.
Op 7 augustus en 17 november 1944 vonden ook in de polder razzia’s plaats.
Vele arbeiders werden opgepakt. Henk Bolt uit ’t Zand (22 jaar) werd op 9 augustus 1944 het slachtoffer van een inval door de Duitse legereenheid in kamp Vollenhove.
Een onbekend aantal weggevoerde arbeiders is in Duitsland omgekomen.
“Het slachtoffer is de 22-jarige Henk Bolt, voor wie in 1999 zijn toenmalige verloofde een gedenkteken in het Voorsterbos onthult.”
Eigen foto (vrij te gebruiken)
Tekst bovenstaand bord :
Na het droogvallen van de eerste delen van de Noordoostpolder in 1941 begonnen arbeiders de polder te ontginnen.
Op verschillende plaatsen werden kampen gebouwd als onderkomen voor de arbeiders.
Op deze plaats heeft kamp de Voorst gestaan.
Noordoostpolder
N.O.P.
Het werk van de arbeiders bestond onder andere uit het met de schop graven van greppels en sloten. Voor het maken van de greppels waren speciale mallen gemaakt. In de greppels kwamen drainagebuizen te liggen voor afvoer van het water van het land. In de gehele polder ligt naar schatting 40.000 kilometer drainagebuis De greppels voerden het water af naar de grotere en diepere sloten die eveneens met de hand werden gegraven. Op deze wijze werd het land steeds droger en beter begaanbaar, zodat het uiteindelijk als landbouwgrond gebruikt kon worden.
In de jaren veertig en vijftig hebben in totaal 28 kampen aan veel arbeiders onderdak geboden. Nadat de polder in cultuur was gebracht zijn de verschillende ruimten in kamp De Voorst omgebouwd tot vakantiehuisjes. Deze zijn in 1986 afgebroken.
Niet Over Praten
In de Tweede Wereldoorlog moesten veel Nederlandse mannen gaan werken voor de Duitse oorlogsindustrie. Velen weigerden dit. Omdat de Duitsers door middel van razzia’s mannen arresteerden en op transport zetten, doken mannen onder. In gesprekken maakten de onderduikers kennis met arbeiders uit de Noordoostpolder. Met de woorden ‘Niet Over Praten’ maakten de arbeiders duidelijk dat mannen veilig waren voor tewerkstelling in Duitsland, wanneer ze gingen werken in de Noordoostpolder.
Nederlands Onderduikers Paradijs
Tijdens de oorlog werkten in de Noordoostpolder ruim 2500 arbeiders. Omdat de polder diende als graanschuur liet de Duitse bezetter de arbeiders in de Noordoostpolder met rust.
De Noordoostpolder kreeg daarom algauw de naam Nederlands Onderduikers Paradijs
Van een paradijs was echter geen sprake. Het werk was zwaar. Gemiddeld werkten de arbeiders 521/2 uur per week. De angst voor razzia’s bleef echter aanwezig. Tijdens een razzia was ontsnappen nauwelijks mogelijk, omdat er slechts één toegang tot de polder was. De oorlog bleef niet onopgemerkt.
Bommenwerpers en jachtvliegen vlogen veelvuldig over en berichten over zware gevechten rondom Arnhem bereikten ook de polder
Tegen het einde van de oorlog had de Duitse bezette steeds meer mannen nodig voor de oorlogindustrie.
Op 7 augustus en 17 november 1944 vonden ook in de polder razzia’s plaats.
Vele arbeiders werden opgepakt. Henk Bolt uit ’t Zand (22 jaar) werd op 9 augustus 1944 het slachtoffer van een inval door de Duitse legereenheid in kamp Vollenhove.
Een onbekend aantal weggevoerde arbeiders is in Duitsland omgekomen.
Deze tekst is onthuld tijdens een herdenking van de razzia’s op 17 november 1999. Dit bord is tot stand gekomen in samenwerking tussen Vereniging Natuurmonumenten en de Gemeente Noordoostpolder.
Razzia’s
- 7 augustus 1944
De Duitsers houden samen met de politie van de Arbeidscontroledienst een eerste razzia.
Enkele honderden mannen worden opgepakt om voor de Organisatie Todt in de omgeving van Maastricht te werken.
Dit heeft een uittocht uit de polder tot gevolg. - 9 augustus
Een tweede razzia door een marine eenheid van de Duitsers.
Bij deze razzia komt Henk Bolt om het leven. - 17 november 1944
De grote razzia
Vanaf een uur of vier ’s morgens, stromen zo’n vierduizend Duitse militairen de polder in. Ze worden geholpen door veel Nederlanders. In de kampen worden duizenden polderwerkers onaangenaam verrast. Veel mannen werden gevangen genomen en afgevoerd naar Duitsland. De meesten keren pas na de bevrijding in 1945 terug naar Nederland. Om de herinnering aan al die onderduikers levend te houden werd in de Noordoostpolder een weg naar hen genoemd, de Onderduikersweg.
Ingezonden brief De Noordoostpolder jaargang 1 nummer 4
Zij, die dit lazen in de laatste uitgave van „De Duikhoek”, werden plotseling fel herinnerd aan den dag, waarop de polder in rep en roer was. De noodkreet: „De Duitschers!” klonk als een doodsklok over den polder en deed ieder besluiten, een duikhoek op te zoeken en zoo te trachten uit hun handen
te blijven.
Nog zie ik voor mij, hoe dien avond te voren arbeiders met dekens enz. beladen, den polder introkken, om althans den nacht veilig tusschen het koren door te brengen, ’s Morgens, toen men meende, dat alles veilig was, kwamen ze weer te voorschijn. Helaas rukte te Vollenhove juist de Kriegsmarine binnen, met al de gevolgen van toen.
Jongens in doodsangst, de handen omhoog, moesten aanschouwen, hoe Henk werd neergeknald. Zij konden hem toen niet helpen, maar één gedachte hield hen staande en die was: eens komt onze tijd!
Nu is die tijd gekomen. Maar is het drama gewroken?
De Duitschers zijn verslagen. Maar zij, die de directe oorzaak van de razzia was, de firma die hét weermachtswerk te Maastricht had aangenomen en de arbeiders opriep onder de leus: hooge loonen, goede voeding enz., die firma kunnen wij toch gerust aansprakelijk stellen voor de twee razzia’s die volgden, toen haast geen arbeider verkoos om voor de weermacht te gaan werken. Onder de arbeiders was de woede tegen die firma geweldig groot.
De eene firmant, een N.S.B.-er, zal wel opgepakt zijn, maar de andere firmant vierde — met de ellende van velen en den dood van Henk Bolt op den achtergrond — het groote bevrijdingsfeest in den Noordoostpolder.
Henk, jij kon zeggen: „Het betert weer”, maar ik kan het helaas niet verder brengen dan tot „Het kan verkeeren”.
OORLOGSMONUMENT
Torenplein, ’t Zandt, Groningen
Het oorlogsmonument herinnert de inwoners van ’t Zandt aan de medeburgers die tijdens de Tweede Wereldoorlog door oorlogshandelingen om het leven zijn gekomen.
Hindrik Bolt 1922-1944
Henk Bolt
Oorlogsslachtoffer
Is 22 jaar geworden
Geboren op 25 juni 1922 te ’t Zandt
Overleden op 9 augustus 1944 te Noordoostpolder
bron: https://oorlogsgravenstichting.nl
N.H. begraafplaats te Zeerijp
Vak/rij/nummer A 7 4
Plaats een reactie (naam E-mail en Site niet verplicht)
Meepraten?Draag gerust bij!