Transformatorhuisjes met lessenaarsdak.
In Emmeloord staan op diverse plaatsen zgn. transformatorhuisjes.
Tegenwoordig zijn de transformatorhuisjes eenvoudige doch functionele, vaak lelijke betonnen schuurtjes die niet teveel mogen kosten.
In de jaren ’50 werd er toch wat meer aandacht aan geschonken. Een architect of bouwkundig tekenaar kreeg een bescheiden budget en wat tijd om er toch nog iets moois van te maken.
In Emmeloord zijn rond 1952 een drietal huisjes gebouwd in opdracht van de Directie Wieringermeer afdeling Noordoostpolder. (het toenmalig gemeentebestuur)
- Nagelerweg
- Goudenregenstraat (achter het oude postkantoor)
- Meldestraat (ontploft op zondag 8 februari 1976 – 13.00 uur )
Ze gaan op in de ruimte. Ze vallen eigenlijk niet echt op. Toch zijn ze een tweede blik waard.
Natuurlijk is het ontwerp ook hier volgens de Delftse school.
Het meest karakteristiek is het lessenaarsdak met een flinke overstek.
De muren zijn gemetseld volgens een Vlaams verband. Vlaams verband is een metselverband waarbij steeds een strek en een kop elkaar herhalen.
Voor de nodige ventilatie zijn fraaie witte gevelelementen geplaatst.
De hoogspanningsmasten (of grondkabels) in Noordoostpolder vervoeren 110 kVolt tot aan de rand van Emmeloord.
In het hoogspanningsstation aan de Nagelerweg wordt dit teruggebracht tot 10 kV of 6 kV.
In de transformatorhuisje wordt die 10 kV of 6 kV verder teruggebracht tot 230 Volt. (3 fase 380 Volt)
Ter wille van de veiligheid ging het doorgaans om een stevig bakstenen gebouwtje zonder ramen en met een zware stalen toegangsdeur. Veel bedrijven gebruikten hun eigen standaardontwerpen, die veelal gemaakt waren door bekende architecten. De gebouwtjes weerspiegelen vaak de bouwstijl van de tijd waarin ze ontstonden. Tegenwoordig wordt vaak gebruikgemaakt van geprefabriceerd betonnen omkastingen waardoor de afmeting van het bouwsel drastisch afneemt, er geen bouwvergunning meer nodig is en deze voorzieningen op grotere schaal in een fabriek kunnen worden vervaardigd. Om te voorkomen dat de oudere karakteristieke gebouwtjes uit het stads- of dorpsbeeld verdwijnen is een aantal ervan tot rijksmonument of gemeentelijk monument verklaard. (wikipedia)
