• Titel: Maria van Lourdes
• Kunstenaar: Anoniem
• Plaats: RK gedeelte van de begraafplaats
• Materiaal: Marmer
• Geplaatst: 2014

De kunstenaar wenst anoniem te blijven,
Pastoor Victor Maagd van de rk-parochie en wethouder Andries Poppe onthulden het marmeren beeld in december 2014.

“Een mooie tijd, de adventstijd, om dit beeld op deze mooie plek te onthullen”, aldus wethouder Andries Poppe.
Het enige dat bekend is van de anonieme kunstenaar is dat hij in de Noordoostpolder woont.
Hij benaderde de gemeente met de vraag of die belangstelling had voor een Mariabeeld.
De ouders van de kunstenaar zijn beiden op de begraafplaats in Emmeloord begraven. ”
Dan is dit Mariabeeld een mooi gebaar” aldus de kunstenaar.

Pastoor Victor Maagd zegende het Mariabeeld in met de wijwaterkwast.

Het Mariabeeld toont de Maria van Lourdes, het bedevaartsoord in het zuiden van Frankrijk, “dat in de harten van de inwoners van Noordoostpolder een bijzondere plaats inneemt”, aldus de pastoor.
“Dit beeld hier op de begraafplaats roept op om solidair te zijn met alle zieken en armen.”

Dit wit marmeren beeld toont een biddende Maria. Aan haar arm hang een rozenkrans en ook aan haar voeten licht een roos.

“Er is een roos ontsprongen”,

zo begint een bekend lied dat vooral in de dagen van kerst gezongen wordt.

Er is een roos ontsprongen
uit ene wortelstam
nu heeft zij bloem gebracht,
in ’t midden van de winter,
in ’t midden van de nacht.

Het gaat over de geboorte van Jezus. Maria is de rozenstruik die onverwacht in bloei is komen te staan. Op oude schilderijen wordt Maria vaak afgebeeld tussen rozen. En de gebedsketting met de vijftig kralen waarbij een ‘Wees gegroet’ wordt gebeden, noemen we rozenkrans. Vroeger had het Mariabeeld in de St. Jozefkerk een stralenkrans van licht, verwijzend naar die rozenkrans. En in de St. Willibrorduskerk wordt Maria in het Marianum omkranst door vijftig bloemen. ‘Mystieke Roos’, zo roepen we Maria aan in haar litanie.

Een roos is een bijzondere bloem: krachtig van kleur, met taaie, doornige takken. Ze groeit gestaag, de winter door, wortelt diep in de aarde.
En de vruchten ervan zijn vol gloed en warmte. De symboliek van een roos is bijzonder complex. Zij betekent liefde, hemelse perfectie, en ook aardse passie, vruchtbaarheid. Wat in het Oosten de lotus is, is in het Westen de roos of de lelie: koningin van de bloemen, schoonheid, gratie, geluk.

Een roos is tegelijk ook kwetsbaar. De vluchtigheid van een roos representeert dood, sterfelijkheid en zorgen; haar doornen staan voor lijden, bloed en martelaarschap. Een roos duidt ook op een eeuwige lente, eeuwig leven. ‘Sub rosa’, betekent geheimhouding, zwijgen.

De gouden roos verwijst naar perfectie;
de rode roos naar verlangen, hartstocht, vreugde, schoonheid, vervulling;
de witte roos is de ‘bloem van licht’, onschuld, maagdelijkheid; spirituele ontplooiing, charme;
de blauwe roos is het onbereikbare, het onmogelijke.

Rozen zijn symbool voor standvastigheid en verbondenheid met de aarde, geworteld in haar zonlicht en vreugde en geworteld in haar duistere nachten en pijn.

“O roosken zonder doren,
o bloemken blauw in ‘t koren”

zingt een ander lied. Maria is de vrouw die zich volledig aan het leven durft verbinden. 
In vreugde en duisternis, tot over de grenzen van de dood heen. En daarin blijft zij God zoeken. Als een roos die diep wortelt in de aarde en tot bloei komt.

Bron: http://www.heiligewillibrorddeurne.nl/