• Titel: ‘t Koninkje
• Kunstenaar : Guus Gallis
• Plaats : Skagerrak, Roderik van Voorstschool
• Materiaal : Beton
• Geplaatst : 1968

Over de Kunstenaar

Guus Gallis is geboren in januari 1929 te Amsterdam en in juni 1977 overleden.
Hij is jong overleden en helaas is ’t Koninkje één van de weinige beelden die voor iedereen te zien zijn.
Het gemeentehuis van Epe (gld) heeft een houten sculptuur.
Guus heeft geruime tijd in de Noordoostpolder gewoond, maar is eind jaren ’60 terug naar Amsterdam gegaan en woonde uiteindelijk in de Jordaan.
Naast beeldhouwer was hij ook muzikant, hij speelde begin ’50 er jaren met Theo Loevendie.
Daarnaast heeft hij illustraties verzorgd voor een gedichtenbundel van Remco Campert

Over het kunstwerk

Guus zijn oudste zoon, Raphaël Gallis mailde mij de persberichten (uit 1968) van de onthulling uit die tijd.

Persbericht 1:

EMMELOORD ‘t Koninkje, heeft Guus Gallis het witte beeld genoemd dat sinds kort een plaatsje heeft gevonden bij de Roderik van Voorstschool in Emmeloord-West.
Het beeld is een schenking van de Constructiemaatschappij Van Egteren uit Hasselt, die in de Noordoostpolder in de gelegenheid werd gesteld het systeem Vaneg-woningen te ontwikkelen.
Het beeld zal t.z.t. officieel aan het gemeentebestuur van de NOP worden overgedragen.
Beeldhouwer Guus Gallis, die geruime tijd in Emmeloord heeft gewoond, maar intussen de Noordoostpolder verlaten heeft, heeft de betonconstructie in het bedrijf van de firma Van Egteren vervaardigd.
Hij is er ongeveer twee maanden mee bezig geweest en het “stelt helemaal niets voor”. Waarom hij het (speelse) beeld de naam ‘t Koninkje heeft gegeven? Och, dat kwam omdat een vroeger buurmeisje van mij in Emmeloord het ding zo noemde. En zo is het gebleven.”
De heer Gallis komt binnenkort naar Emmeloord om het beeld een coating tegen weersinvloeden te geven.
Het moet nu eerst een tijd lang “rusten” zoals hij tegenover ons uitdrukte.

Persbericht 2:

BEELDHOUWER GUUS GALLIS LAS DE TROONREDE
Geschenk van Egteren aan Gemeente.
Voorafgaand aan de toelichting van beeldhouwer Gallis had de heer de Lith, directeur van v. Egteren Bouwmaatschappij N.V. uit de doeken gedaan waarom de gemeente Noordoostpolder dit kunstwerk kreeg aangeboden. Wij bouwen hier onze tweeduizendste woning, aldus de heer de Lith, die het niet uitgesloten achtte, dat ook de drieduizendste woning van deze maatschappij in de Noordoostpolder zou worden gebouwd. Hij prees de ondervonden medewerking van de Dienst van Publieke Werken onder leiding van de heer Eygendaal.
Burgemeester F.M. van Panthaleon Baron van Eck was blij dat dit kunstwerk in zijn gemeente is geplaatst. De nieuwe woonwijken behoeven enige aankleding, zo zei hij en wij zijn zeer erkentelijk voor Uw aanbod
EMMELOORD. Onder doodse stilte las de beeldhouwer Guus Gallis woensdagmorgen de troonrede van “het koninkje” voor. Het was het meest schilderachtige moment in de onthullingsplechtigheid van het sculptuur van deze naam, dat door de Bouwmaatschappij Van Egteren aan de Gemeente Noordoostpolder is aangeboden. In de bijeenkomst in de raadszaal werden wederzijds dankwoorden gesproken en bij deze gelegenheid kreeg ook beeldhouwer Guus Gallis, die een aantal jaren in Emmeloord heeft gewoond, het woord. Zijn toenmalige buurmeisje, de vijfjarige Debby Obst, die nu in Harlingen woont, heeft de naam van het sculptuur bedacht: ‘het koninkje’ en daarom mocht zij op deze dag de officiële onthulling verrichten. De zeer kleurig geklede beeldhouwer was behalve van zijn vrouw, ook vergezeld van de bekende kunstschilder en tekenaar Aad Veldhoen, die destijds als eerste van de kantooroffsettechniek gebruik maakte om zijn tekeningen te vermenigvuldigen. Toen hij daarmee per bakfiets door Amsterdam trok, was het vele naakt een aantal lieden te veel van het goede of het slechte – ‘t is maar hoe men het benadert. En da’s mooi om te kopiëren.

“DE ELLENDE VAN MAGIE-VERLIES”

Guus Gallis zei dat zijn beeld nu geplaatst is in de ruimte. Dat is -aldus de beeldhouwer – een aardige drogreden voor een ieder die minder begrijpt dan het kind, dat nog beeldschoon is als god.
Woordelijk zei de beeldhouwer:
Want dit, mijn werk creëert pas de ruimte die vooralsnog leegte was en daarmee maakt dat de ruimte allesvullend en allesvervullend wordt tot op het moment de spanning breekt en leegte weer leegte en beton weer beton wordt.