- Titel: baksteenmozaïek De Zaaier
- Plaats: Kerkplein 30
- Kunstenaar: Berend Hendriks
- Jaar: 1952
De Hervormde kerk op het Kerkplein in Ens werd geopend in 1953 en was de tweede definitieve kerk in de Noordoostpolder.
Rond de opening was er in de media veel aandacht voor deze kerk.
Vooral de samenwerking tussen architect Chris Nielsen en kunstenaar Berend Hendriks was voor die jaren opmerkelijk. Hendriks maakte onder andere het baksteenmozaïek van de gelijkenis van de zaaier op de voorgevel.
Het was een rechthoekige zaalkerk met dakruiter in sobere traditionalistische vormen.
Het refereert naar de Bijbelse gelijkenis (parabel) over ‘De Zaaier’ :
“Een zaaier ging zaaien. Bij het zaaien viel een gedeelte op de weg. Er kwamen vogels die dat zaad opaten. Een ander gedeelte viel opde rotsgrond, waar weinig aarde lag. Het zaad kwam snel op, want de grond was niet diep. Maar toen de zon was opgekomen, verschroeide het, en omdat het geen wortels had, verdorde het.
Een ander deel viel tussende distels. De distels schoten op en verstikten het zaad.
Weer een ander deel viel in goede grond en zette vrucht: een deel bracht honderdmaal zoveel op, een ander deel zestigmaal en weer een ander deeldertigmaal.
Wie oren heeft, moet ook luisteren!” (De goede Poldergrond.)
(bron: Lucas 8: 4 – 15 – Marcus 4:3 – Matteüs 13: 1 – 9, 18 – 23)
Ditzelfde zien we ook in het Wandreliëf Una Sancta in Espel
Zondag 24 september 2006 is er voor het laatst een dienst gehouden in de kerk.
Het jaar daarop is het gebouw omgebouwd tot woning.
De kerk is een gemeentelijk monument en is het afgelopen jaar met subsidie van de gemeente opgeknapt.
Dit najaar staat de restauratie van het torentje op het programma.
De kerk is verkocht en in 2007 verbouwd tot woning.
De Protestantse gemeente De Zaaier gaat verder in de gereformeerde kerk.
Bron: http://reliwiki.nl
Over Berend Hendriks
Berend Hendriks (Apeldoorn, 9 juli 1918 – Arnhem, 6 augustus 1997) was een Nederlandse beeldend kunstenaar en monumentaal vormgever.
Hendriks, zoon van een Apeldoornse boomkweker, was aanvankelijk voorbestemd om net als zijn vader boomkweker te worden. Hij volgde de tuinbouwschool in Boskoop, maar koos uiteindelijk voor een loopbaan in de beeldende kunst.[1] Na zijn opleiding aan de Rijksakademie van beeldende kunsten, waar hij les kreeg van onder andere Heinrich Campendonk, ontwikkelde hij zich tot een veelzijdig kunstenaar: schilder, glasschilder, wandschilder, monumentaal kunstenaar, omgevingskunstenaar, beeldhouwer, keramist en vervaardiger van mozaïek. In de jaren vijftig werkte René Karrer als assistent bij Hendriks.
Hendriks exposeerde onder meer in het Stedelijk Museum van Amsterdam, het Gemeentelijk Van Reekum Museum te Apeldoorn en de Hogeschool voor de Kunsten te Arnhem. Aan deze hogeschool was Hendriks als docent verbonden en stimuleerde hij de ontwikkeling van omgevingskunst. Werk van Hendriks is opgenomen in de collectie van het Apeldoorns museum CODA en van Museum De Paviljoens in Almere.
Bron: wikipedia