Categorie: Uncategorized

• Aantal bezoekers deze maand: 198
• Aantal bezoekers vandaag: 0
  
• Aantal bezoekers gisteren: 4
  
  • Harm Smit
  • Markering begraafplaats
• Top 20 populair:
  
  • Harm Smit
  • Haven van Emmeloord
  • Aarde en water
  • Zandkorrel
  • Rotterdamse Hoek
  • Markering begraafplaats
  • De Pionier
  • Onderduikersbank
  • Nationaal binnenvaartmonument
  • Lion Noir
  • 1942-1962
  • Rotterdamse Hoek
  • Vreemde Vogel
  • Sluitgatmonument
  • Vuurtoren
  • Deltawerk //
  • Wie is Evert
  • Social Sofa
  • Kop in ‘t zand
  • Lichtopstand Blokzijl

---

 

 

Geboren (1959) en getogen in de Noordoostpolder.
Techneut en ict’er.
Eind jaren ’90 wilde ik leren een website te maken.
Als onderwerp koos ik de Poldertoren.
Waarom ? Zomaar.

www.emmeloord.info

En van het één kwam het ander.
De website werd groter en door steeds opnieuw een onderwerp te willen toevoegen leerde ik vanzelf meer over de ontstaansgeschiedenis.

Dus de omgekeerde wereld.
In aanvang was ik ict-er en geen ‘geschiedenis student’.
Maar ik kreeg dóór die website een steeds bredere kennis.
Gaandeweg ging ik die ontstaansgeschiedenis omarmen.
Nu noem ik mij een ‘ambassadeur van de polder’ en ben stadsgids en excursieleider op Schokland en Waterloopbos.

Het geeft mij een goed gevoel dat als iemand iets wil weten over Emmeloord of de Noordoostpolder, ik hem daarbij van dienst heb kunnen zijn.
Eigenlijk het bestaansrecht van internet.

 

Evert de Graaff
De Deel 21-32
8302 EK Emmeloord
contact via onderstaand reactie formulier

 

 

De oude brug zag er niet meer uit. Dus opknappen of een mooie nieuwe kopen.
De gemeenteraad koos uiteindelijk voor een prachtige nieuwe brug.
‘De Poort van Emmeloord’.
Alleen de VVD lag dwars. Veel te duur, een likje verf was genoeg.
Het ging niet door en dat de liberalen trots waren op de besparing lieten ze duidelijk weten:

‘We hebben voor u een besparing van 3 miljoen ‘overbrugd’

Toen een jaar later renovatie toch niet mogelijk bleek en weer voor de eerder gewenste vervanging werd gekozen, kwam een onaangename verassing. Het leven was al wel weer wat duurder geworden.
En ook de brug was al weer 6 ton duurder.
Het economisch tij. Vraag een aanbod. Sneu geld.

De oude brug zag er niet meer uit. Dus opknappen of een mooie nieuwe kopen.
De gemeenteraad koos uiteindelijk voor een prachtige nieuwe brug.
‘De Poort van Emmeloord’.
Alleen de VVD lag dwars. Veel te duur, een likje verf was genoeg.
Het ging niet door en dat de liberalen trots waren op de besparing lieten ze duidelijk weten:

‘We hebben voor u een besparing van 3 miljoen ‘overbrugd’

Toen een jaar later renovatie toch niet mogelijk bleek en weer voor de eerder gewenste vervanging werd gekozen, kwam een onaangename verassing. Het leven was al wel weer wat duurder geworden.
En ook de brug was al weer 6 ton duurder.
Het economisch tij. Vraag een aanbod. Sneu geld.

Carlo Kroon (1981)

Het beeld is gemaakt van roestvrijstalen buizen en stelt vier rechthoeken voor, zoals de Engelse naam al laat vermoeden.

De gemeente heeft dit abstracte kunstwerk gekocht in de tijd van de BKR-regeling. Dat was een rijksregeling die ervoor zorgde dat kunstenaars van een basisinkomen werden gegarandeerd. Toen die regeling weer verviel, belande veel kunstenaars in de bijstand.

Maar oordeel nou niet te snel. Geef het werk een kans. Loop er doorheen. bekijk het van een afstand. Kijk er doorheen en volg de lijnen richting de vaart. Het is een prachtig open lijnenspel die bij zonneschijn ook mooi kan schitteren.
Met de vier rechthoeken verbeeld hij noord oost zuid west, de verschillende windrichtingen vanwaar ook de bevolking in de polder is gekomen.
Boven in de top komt het bij elkaar, daar zit de verbinding, het evenwicht. Onderin, op de grond, de spanning.

Als kunst trouwens een reactie oproept, heeft het ook een doel bereikt.

 

 

Marieke van Diemen (2010)

Kunst. Maar toch een kopie. Een replica.
Hier op de Deel stonden vroeger vier granieten leeuwen.
Statig en monumentaal. Hadden we cadeau gekregen van Amsterdam.
Maar Emmeloord heeft er wat slordig mee omgesprongen.
Nu staan er twee van dat viertal aan de Meldestraat en twee in Kraggenburg.

Toen de Poldertoren en dit plein een grote opknapbeurt kreeg, wilde de bevolking graag die leeuwen weer op deze oude plek. Maar dat ging niet door. Dat wilde Kraggenburg en de Meldestraat niet.

Dus maakte een kunstenaar een mal van één van de leeuwen en heeft daar 4 nieuwe zwarte leeuwen van gemaakt. Lion Noir. Iedereen blij.

In 2013 wilde Amsterdam graag de leeuwen terug.
Onbespreekbaar natuurlijk. ‘Eens gegeven, blijft gegeven’.
“Mogen wij die mal dan even lenen ?”
En nu staan ook daar weer vier replica’s.
Het is een heel fokprogramma geworden.

Zie hier die andere leeuwen

---

These are copies, replicas. The originals, four granite lions used to stand here on De Deel.
They were a gift from Amsterdam to the New Land, the North East Polder, in the late ’40th.

But after some decades, Emmeloord handled the animals carelessly. We neglected them.
Now two of them are placed in the village Kraggenburg and the other two somewhere else in Emmeloord.

When the Poldertoren and this square got a major update, the people of Emmeloord wanted back their famous lions.
‘That will not happen’, replied Kraggenburg.

So an artist made a mold (template) of one of the lions and created 4 new black lions. Called: Lion Noir. Everybody happy.

In 2013, Amsterdam wanted back the original lions.
No chance. “Once given, remains given.”
“Can we than please borrow the mold, the template?”
And so Amsterdam now has got also four replicas.

van Wim van Doorschodt. (1967)

U staat hier op het Harmen Visserplein. Dit plein is vernoemd naar de verzetsheld Harmen Visser, een politieagent uit Vollenhove die tijdens de tweede wereldoorlog  wrang genoeg één dag voor de bevrijding van de Noordoostpolder is gesneuveld.

Toelichting:
De Noordoostpolder is tijdens de Tweede Wereldoorlog aangelegd en in cultuur gebracht. De Duitse bezetter vond het een interessant project en gedoogden de werkzaamheden. Polderwerkers hoefde niet te werken in de Duitse oorlogsindustrie. Het animo werd daardoor zo groot, dat de Noord Oost Polder (N.O.P.) ook wel het Nederlands Onderduikers Paradijs werd genoemd.

Onderduikersbank

Op 5 mei 1965 is een reünie van onderduikers gehouden.
Toen er geld van de organisatie van die dag overbleef, is dit bankje gerealiseerd.
Wat stelt het voor:
Je ziet een ‘Duitse’ adelaar die zich verheft boven een inééngekrompen mens, een verwijzing naar verdrukking en verzet.
De golven en de vis maken de verbinding met de voormalige Zuiderzee.
Zo’n opengewerkt decoratieve voorstelling  noemen we een ajour reliëf.

Plaquette Veteranendag

Naast het bankje ziet u de plaquette Veteranendag. De Veteranendag wordt altijd op de laatste zaterdag van juni gevierd. Alleen in 2014,  70 jaar na de november-razzia 1944 in de Noordoostpolder, was hij uitgesteld tot 15 november.

Plaquette overdracht Noordoostelijke Polder

17 april 1945  was voor de Noordoostpolder de dag van de bevrijding.
Albert Knipmeijer,  als Commandant der binnenlandse strijdkrachten. droeg het gezag over aan landdrost Smeding. Toen Noordoostpolder nog geen gemeente was, hadden we geen burgemeester maar een landdrost. Het vond plaats voor het tijdelijke raadhuis op het enige plein dat Emmeloord toen had, daar waar u nu staat. Het plein kreeg de naam Knipmeijerplein.
Een half jaar later kwam Knipmeijer erop terug. Hij was -nederig en bescheiden- van mening dat de eer moest gaan naar een groter verzetsman, Harmen Visser. Aldus geschiedde.

---

The memorial monument:
People in hiding bench

Designed by Wim Doorschodt in 1967

The North East Polder was made and cultivated during the Second World War.
The German occupiers where interested in this project and tolerated the work.
Polder workers where dismissed to work in the German war industry (the Arbeitseinsatz).
The enthusiasm to work in the polder became that great that the Noord Oost Polder (NOP) was also called Dutch Hiding Paradise. (in Dutch language also N.O.P.)
A reunion of the former ‘people in hiding’ was held on May 5th 1965.
After some money was left, this work could be realized.
The bench was designed by Wim van Doorschodt from Giethoorn.

What does it represent.

You see a ‘German’ eagle that rises above a shrunken human, a reference to oppression and resistance.
The waves and the fish makes the connection with the former Zuiderzee.
The bench was made in 1967, has been on several places in the Polder, but has this prominent place in front of the town hall since 1997.