Vlucht meeuwen, gemaakt door Jan Kip in 1976.
Dat staat ook allemaal al te lezen op het bordje dus da’s duidelijk.
Door oud landdrost Minderhoud. Landdrost, wat is dat.
Toen de Noordoostpolder in de jaren ’40 drooggevallen was en in cultuur werd gebracht, waren we nog geen gemeente maar het openbaar lichaam ‘de Noordoostelijke Polder’.
Geen gemeente, dus ook geen burgemeester. ’ We vielen rechtstreeks onder het ministerie. De leiding werd aan één persoon opgedragen die de titel kreeg van landdrost.
Sikke Smeding was onze eerste landdrost, Arie Pieter Minderhoud was de tweede en laatste. In 1962 werden we een gemeente.
Dit café-restaurant De Ducdalf, maar ook de restaurants van Creil, Tollebeek en Nagele zijn begin jaren ’60 in opdracht van bierbrouwerij Oranjeboom gebouwd. Dan weet je ook meteen welk biertje er toen geschonken werd. De vier restaurants waren nagenoeg gelijk. Die van Nagele is trouwens al weer gesloopt.
Als er door de overheid gebouwd werd, mocht één procent van de bouwkosten besteed worden aan een kunstwerk. Dat werd dit wandreliëf, een sgraffito, gemaakt door de kunstenaar Henk Huig.
Het is opgebouwd uit drie cementlagen met ieder een eigen kleur. Vervolgens is de voorstelling eruit gekrast. Natuurlijk een typisch zuiderzeetafereeltje met een meeuw op een ducdalf.
Tulp, gemaakt door Marian Hol uit Den Helder en aangeboden door de Rabobank ter gelegenheid van hun 50 jarig jubileum.
De Rabobank deed goede zaken in de polder. De bank was voortgekomen uit de Raiffeisenbank en de Boerenleenbank. (Ra & Bo)
De keuze voor een tulp is voor Espel vanzelfsprekend. Die tulp staat voor de grootschalige teelt van bolgewassen, met onder andere tulpen. Dat heeft Espel in heel Europa op de kaart gezet.
Het ontwerp van het dorp Espel is minder spannend.
Het dorp had aanvankelijk exact de afmeting van één landbouwperceel. Een rechthoek van 300 bij 800 meter. 24 bunder. Inmiddels is ook Espel ruim over zijn grenzen gegaan.
De slogan van Espel luidt: “ESPEL BLOEIT!” Dit slaat ook op het bloeiende verenigingsleven.
Sinds 2005 beschikt Espel over een prachtig multifunctioneel centrum:’t Mozaïek. Dit waren de bijgebouwen van het protestants kerkcentrum Una Sancta.
In 2011 had het centrum een wedstrijd georganiseerd voor een kunstwerk. Dit rvs kunstwerk van Joke de Visser werd gekozen.
Op de frontmuur van de kerk is ook een mooi kunstwerk te zien. Rond het raam.
Het refereert naar de Bijbelse gelijkenis over ‘De Zaaier’ :
Een gedeelte van het zaad kwam op de weg. Vogels aten het op. Dat zie je links.
Een ander gedeelte viel op de rotsgrond, de zon verschroeide het.
En een ander deel viel in goede grond.
In de Noordoostpolder staan zo’n 15 herdenkingspalen die de plaats markeren van een in de tweede wereldoorlog neergestort vliegtuig. Daar heeft dit monument niets mee te maken.
Dit monument herinnert aan de landbouwvlieger August Willem Hamming die met zijn sproeivliegtuigje op deze kavel is neergestort.
Hij was bezig met het besproeien van een aangetast koolzaadveld. Het toestel vloog vrijwel direct in brand. Hij was 35 jaar oud en liet een vrouw en twee kinderen achter. Hamming vloog eerder bij de militaire luchtvaart in Indonesië.
De ontwerper van dit gedenkteken was tevens de opvolger van de heer Hamming. Zijn naam was Eric de Lyon
Ook hij was vlieger bij de KNIL en heeft 10 jaren onterecht in de gevangenis gezeten. Zijn Majoor, dhr Spoor wilde een voorbeeld stellen om de discipline in het squadron te herstellen en heeft drie militairen ‘geslachtofferd’. Het is tot op de dag van vandaag nooit rechtgezet.
In de gevangenis heeft Eric de Lyon zich ontpopt als een getalenteerde houtsnijder en kunstenaar. En heeft dus ook dit monument ontworpen.
De dijk rond de Noordoostpolder bestaat uit twee delen.
Dit deel, van Lemmer tot Urk en het deel van Urk tot Vollenhove.
Dit deel was als eerste klaar, op 3 oktober 1939. Het droogmalen kon nog niet beginnen want het stuk van Urk naar Vollenhove kwam pas een jaar later gereed, december 1940.
Maar door dit stuk dijk was Urk geen eiland meer ! De burgemeesters van Lemmer en Urk hebben elkaar hier de hand geschud. Ieder vanaf zijn stukje dijk.
In 1996, naar aanleiding van het 10 jarig bestaan van de nieuwe provincie Flevoland zijn kunstwerken geplaatst. Op de kritieke plaatsen waar de dijken zijn gedicht, werden ze opnieuw “gedicht” met de woorden van dichters.
In de tafel staat een strofe gegraveerd uit het gedicht “De elf provincies en het nieuwe land” van Ed Hoornik.
‘de meeuw die vroeger over het water vloog verwondert zich: hier viel de aarde droog vergane schepen rusten in mijn koren ik ben nieuw land ik ben maar pas geboren’.
Omroep Flevoland heeft augustus 2022 een prachtige driedelige serie gemaakt over deze sluitstenen. 123
Hun kritiek: ‘er is geen enkele aandacht voor deze sluitstenen. Nog niet eens een informatiebordje.’ Gemeente, schaam je.
Toch hebben ze hun best moeten doen om dit stickertje met de QR code buiten beeld te houden.
Evert. (webmaster en initiatiefnemer emmeloord.info/qr)
Om dit gedicht te kunnen begrijpen moet je eerst weten waarom deze plek hier, deze knik in de dijk, De Rotterdamse Hoek wordt genoemd.
Rotterdam is op 14 mei 1940 gebombardeerd. Het puin moest worden afgevoerd. Binnenvaartschepen vervoerden het naar onder andere de Noordoostpolder.
Deze dijk Lemmer-Urk was toen al gesloten, maar veel puin kon worden gebruikt voor het versterken van de binnenkant van de dijk en diverse polderwegen.
Omdat veel puin hier gestort en gebruikt is, gaven de polderwerkers deze hoek de naam: ‘Rotterdamse hoek‘.
” Dit opdat niemand ooit zou vergeten waar het puin vandaan kwam.”
Dit gedicht heeft een duidelijke relatie met het bombardement van Rotterdam.
de lentelucht werd vuur het middaguur werd nacht het stadspuin temt de zee de oude stad rust zacht
Het gedicht is van Niels Blomberg, de waterdichter van het Waterschap Zuiderzeeland. Ook op de 8 gemalen van Flevoland, waarvan 3 in de NOP en ook bij belangrijke gebeurtenissen wordt zijn talent ingezet.
Um dieses Gedicht zu verstehen, muss man zunächst wissen, warum dieser Ort hier, diese Deichbiegung ‘De Rotterdamse Hoek’ heißt.
Rotterdam wurde am 14. Mai 1940 bombardiert.
Der Schutt musste entfernt werden.
Binnenschiffe transportierten es unter anderem zum Noordoostpolder.
Dieser Lemmer-Urk-Deich war zu diesem Zeitpunkt bereits geschlossen, aber es konnte viel Schutt verwendet werden, um die Innenseite des Deichs und verschiedene Polderstraßen zu verstärken.
Da hier viel Schutt abgeladen und verwendet wurde, gaben die Polderarbeiter dieser Ecke den Namen: „Rotterdam-Ecke“.
„Damit niemand jemals vergisst, woher die Trümmer kommen.“
Dieses Gedicht hat einen klaren Zusammenhang mit der Bombardierung Rotterdams.
Die Frühlingsluft wurde zu Feuer
Der Mittag wurde zur Nacht
Die Trümmer der Stadt zähmen das Meer
Die Altstadt ruht in Frieden
Das Gedicht stammt von Niels Blomberg, dem Imprägnierer des Wasserverbands Zuiderzeeland. Sein Talent kommt auch an den 8 Pumpstationen in Flevoland, davon 3 im NOP, und auch bei wichtigen Veranstaltungen zum Einsatz.
To understand this poem you must first know why this place here, this bend in the dike, is called De Rotterdamse Hoek (corner).
Rotterdam was bombed on May 14, 1940. The rubble had to be removed. Inland vessels transported it to the Noordoostpolder, among other places.
This Lemmer-Urk dike was already closed at the time, but a lot of rubble could be used to strengthen the inside of the dike and various polder roads.
Because a lot of rubble was dumped and used here, the polder workers gave this corner the name: ‘Rotterdam corner’.
“This so that no one would ever forget where the rubble came from.”
This poem has a clear relationship with the bombing of Rotterdam.
the spring air became fire
noon became night
the city rubble tames the sea
the old town rests in peace
The poem is by Niels Blomberg, the waterproofer of the Zuiderzeeland Water Board. His talent is also used at the 8 pumping stations in Flevoland, 3 of which are in the NOP, and also at important events.
Om dit gedicht te kunnen begrijpen moet je eerst weten waarom deze plek hier, deze knik in de dijk, De Rotterdamse Hoek wordt genoemd.
Rotterdam is op 14 mei 1940 gebombardeerd. Het puin moest worden afgevoerd. Binnenvaartschepen vervoerden het naar onder andere de Noordoostpolder.
Deze dijk Lemmer-Urk was toen al gesloten, maar veel puin kon worden gebruikt voor het versterken van de binnenkant van de dijk en diverse polderwegen.
Omdat veel puin hier gestort en gebruikt is, gaven de polderwerkers deze hoek de naam: ‘Rotterdamse hoek‘.
” Dit opdat niemand ooit zou vergeten waar het puin vandaan kwam.”
Dit gedicht heeft een duidelijke relatie met het bombardement van Rotterdam.
de lentelucht werd vuur het middaguur werd nacht het stadspuin temt de zee de oude stad rust zacht
Het gedicht is van Niels Blomberg, de waterdichter van het Waterschap Zuiderzeeland. Ook op de 8 gemalen van Flevoland, waarvan 3 in de NOP en ook bij belangrijke gebeurtenissen wordt zijn talent ingezet.
Um dieses Gedicht zu verstehen, muss man zunächst wissen, warum dieser Ort hier, diese Deichbiegung ‘De Rotterdamse Hoek’ heißt.
Rotterdam wurde am 14. Mai 1940 bombardiert.
Der Schutt musste entfernt werden.
Binnenschiffe transportierten es unter anderem zum Noordoostpolder.
Dieser Lemmer-Urk-Deich war zu diesem Zeitpunkt bereits geschlossen, aber es konnte viel Schutt verwendet werden, um die Innenseite des Deichs und verschiedene Polderstraßen zu verstärken.
Da hier viel Schutt abgeladen und verwendet wurde, gaben die Polderarbeiter dieser Ecke den Namen: „Rotterdam-Ecke“.
„Damit niemand jemals vergisst, woher die Trümmer kommen.“
Dieses Gedicht hat einen klaren Zusammenhang mit der Bombardierung Rotterdams.
Die Frühlingsluft wurde zu Feuer
Der Mittag wurde zur Nacht
Die Trümmer der Stadt zähmen das Meer
Die Altstadt ruht in Frieden
Das Gedicht stammt von Niels Blomberg, dem Imprägnierer des Wasserverbands Zuiderzeeland. Sein Talent kommt auch an den 8 Pumpstationen in Flevoland, davon 3 im NOP, und auch bei wichtigen Veranstaltungen zum Einsatz.
To understand this poem you must first know why this place here, this bend in the dike, is called De Rotterdamse Hoek (corner).
Rotterdam was bombed on May 14, 1940. The rubble had to be removed. Inland vessels transported it to the Noordoostpolder, among other places.
This Lemmer-Urk dike was already closed at the time, but a lot of rubble could be used to strengthen the inside of the dike and various polder roads.
Because a lot of rubble was dumped and used here, the polder workers gave this corner the name: ‘Rotterdam corner’.
“This so that no one would ever forget where the rubble came from.”
This poem has a clear relationship with the bombing of Rotterdam.
the spring air became fire
noon became night
the city rubble tames the sea
the old town rests in peace
The poem is by Niels Blomberg, the waterproofer of the Zuiderzeeland Water Board. His talent is also used at the 8 pumping stations in Flevoland, 3 of which are in the NOP, and also at important events.
Dit monument herinnert aan de landbouwvlieger August Willem Hamming die met zijn sproeivliegtuigje op deze kavel is neergestort.
De ontwerper van dit gedenkteken was tevens de opvolger van de heer Hamming. Zijn naam was Eric de Lyon
