Wim van Doorschodt (1982)
Je moet er van houden. En dat deed Wim van Doorschodt. Hij laat het zelf omschrijven als geometrisch abstract. Een afgezaagde boomstam.
Hij heeft eerst een gietmal gemaakt en deze toen volgegoten met beton. Vervolgens is hij die mal net zolang gaan schudden en schokken, totdat alle luchtbelletjes eruit waren. Dan krijg je mooi glad en sterk beton. Superbeton.
Met hetzelfde procedé zijn de landbouwschuren in de Noordoostpolder gemaakt.
Daarom heten die ook ‘Schokbeton’ schuren.