Categorie: Tollebeek

Martin Stolk (1968)

Dit beeld is in 1968 geplaatst en is een ontwerp van Martin Stolk.
Dezelfde kunstenaar als van  ‘Maria met spelende kinderen’, op het grasveld bij de katholieke kerk.
Het kunstwerk stond eerst op een eenvoudige sokkel.
Bij de renovatie van dit dorpsplein in 2004 is door vrijwilligers een fontein gemaakt en is dit kunstwerk daar middenin gezet.
Een blikvanger met allure bij de entree van het dorp.

Wat stelt het voor ? Vogels. Gestileerde vogels. Vliegende vogels.
In het dorp noemen ze het geheel ook wel: ‘de bruidstaart’.

Tsja, kan eigenlijk ook!

Samuel Masakwa (2008)

Tollebeek is het laagste punt van de Noordoostpolder. In 1998 ging dat goed mis en kregen ze hier natte voeten. Zelfs Koningin Beatrix kwam hier kijken. Er is daarna echt het nodige aan gedaan.
En dit kunstwerk staat nu bovenop een overstort-pomp.

Het beeld is gemaakt door Samuel Masakwa (uit Zimbabwe) en is geïmporteerd door Beeldentuin Klein Afrika in Marknesse. Het is gemaakt van keihard cobalt en heet ‘Eenheid in Verscheidenheid. Eigenlijk de lijfspreuk voor alle dorpen in Noordoostpolder, omdat de bewoners, die vanuit alle windstreken hier naartoe kwamen, een eenheid moesten vormen.

De oorspronkelijke naam die Masakwa gaf aan dit kunstwerk, is Landed Bird. Een landende vogel,  de kop naar beneden, de vleugels omhoog.

Marie-Louise Kersbergen (1999)

Dit kunstwerk bestaat uit bronzen beeldjes en is gemaakt door Marie-Louise Kersbergen.
Die kunstenares had eigenlijk alleen een eend bedacht, maar op verzoek van Tollebeek kwamen er vijf kuikens bij. Bij de voltooiing van het wandelpad op De Loswal is het in 1999 onthuld

In 2008 hebben kwajongens een aantal kuikentjes los getrapt en in de Urkervaart gegooid.
Gelukkig kon een duikteam ze weer opvissen.
Maar het leed houd niet op,  de diertjes blijven kwetsbaar.
Tollebeek is het dorp van de jacht,  toch niet van het dierenleed ?

Meine Punter ( 2007)

De adelaar. De koning van de vogels, met zijn kromme haak snavel, waarmee hij het vlees van zijn prooi kan afscheuren.
In Nederland noemen we hem trouwens meestal arend.
Da’s dus dezelfde vogel.

Het kunstwerk is gemaakt door Meine Punter, werkzaam bij Fenix art & Design uit Emmeloord  Het is ontworpen in opdracht van projectontwikkelaar Zeeman Vastgoed, die wel 300 huizen heeft gerealiseerd in de laatste nieuwbouwwijk van Tollebeek .
Het is aangeboden ter ere van het 50 jarig bestaan van Tollebeek.

Arenden worden veel gebruikt als symbool door landen en organisaties, omdat ze macht, schoonheid en onafhankelijkheid zouden uitstralen.
Of dat ook geld voor Tollebeek ? Hij schittert wel prachtig in de zon.

Martin Stolk (1968)

Dit gevelkunstwerk zat van 1968 tot 2015 in de gevel van de voormalige Mariaschool van Tollebeek.
Toen deze katholieke basisschool met de openbare school  ging fuseren, is het schoolgebouw gesloopt.
Meerdere bouwbedrijven hebben gekeken naar een manier om ‘Maria’ uit de gevel te peuteren. Maar ze durfden het niet aan. Bang dat het zou breken.

Toen bedachten drie dorpsbewoners,  Freek van Triest en zijn makkers Kees Robbertsen en Freerk Hakvoort zelf maar een reddingsplan.
Om het vervolgens eigenhandig uit te voeren. ,,We hebben een stuk van de muur losgeboord en een stalen frame dat we zelf hebben gemaakt om het kunstwerk geplaatst”, zegt Van Triest.
“Het was spannend, maar het is gelukt. Ontzettend mooi.”

Sinds 28 oktober 2017 staat het hier. In volle glorie.
Een mooi kunstwerk. En het verplaatsen, méésterwerk.

Okke Weerstand (2015)

Vreemde naam ‘Verdwenen Diana’. Ik zal het u uitleggen.

Tot 2013 stond op deze plek het kunstwerk ‘Diana’ van de kunstenares  Kiny Copinga.
Diana is de Godin van de jacht en zoals u weet is ‘jacht’de rode draad door Tollebeek.
Helaas is ‘Diana’ met bruut geweld van haar sokkel gerost en gestolen.
De dieven hadden meer oog voor het brons dan voor de kunst. Brons is inderdaad kostbaar, maar zonder certificaat levert het niet meer dan de oud ijzer prijs op.

Okke Weerstand, een kunstenaar uit Urk werd gevraagd een nieuw ontwerp te maken. Liefst niet weer van brons. Te veel risico.
De creatief ontwerper zette de Godin Diana inclusief heel haar mythische ongrijpbaarheid terug in Tollebeek.

Als materialen koos hij graniet (onverzettelijkheid), cortenstaal (sterkte en kracht) en glas (transparantheid en broosheid van het leven).
Samen met de kleuren zwart (onderwereld), bruin (aardse) en wit/blauw (hemelse) heeft het geleid tot een beeltenis die van alle kanten te zien is.

Het vorige beeld ‘Diana’ had geen hoofd, maar Okke Weerstand is een meer realistische kunstenaar.
Een ongrijpbaar beeld, met hoofd.

Deze bronzen uil staat hoog verheven op een dukdalf. Een nachtdier met grote ogen en een uitstekend gehoor, in staat om in het donker zijn prooi te vinden. Zo heeft de kunstenaar de uil uitgebeeld.
Het is een ontwerp van de beeldhouwer Karel Gomes en heeft in 2000 zijn plek in Tollebeek gekregen bij de uitbreiding Tollebeek-west.
In Tollebeek is de jacht de rode draad. In deze wijk zij veel straten vernoemd naar roofvogels.

Wel leuk om een Uil te plaatsen in de straat met de naam Torenvalk

Dolf Wong (1982)

Wie betaald, die bepaald. Dat is voor een kunstenaar ongebruikelijk. Beloning staat niet boven de inspiratie. Maar in het oorspronkelijk ontwerp van dit kunstwerk was geen hond.
Op verzoek van de inwoners van Tollebeek creëerde Dolf Wong er toch een hond bij. En dat maakt het geheel inderdaad mooi in balans.
De jager, -geweer onder de arm-  toont fier zijn prooi. Een vos.
Zijn jachthond kijkt gespannen toe.

Natuurlijk een jachttafereel, zoals alle kunst en ook straatnamen in het dorp Tollebeek iets hebben met de jacht.
De naam Tollebeek verwijst naar een oud landgoed van de Heren van Kuinre;  Roofridders uit de middeleeuwen, die hun kasteel hadden op de plek van het huidige Noordoostpolder.

Dit bronzen kunstwerk is tijdens het 25-jaar bestaan van Tollebeek geplaatst. Een replica van het beeldje is verkrijgbaar bij Dorpsbelang.