Opvallend in het centrum van Rutten is dit kunstwerk ‘Vluchtende watervogels’
Watervogels die plaats moesten maken voor het nieuwe polderland.
En Rutten. Het woord Rutten betekend struikgewas. Het was ooit een dorpje boven Urk. Bij het woud van Ongenade.
Jan Koenen heeft het gemaakt, het is geplaatst in 1964 en eigendom van de gemeente .
De voormalige supermarkt was bij veel Ruttenaren een doorn in het oog. Een lelijke kale muur. Na overleg met de eigenaar werd besloten het met graffiti op te fleuren.’ (2013)
De Zwolse specialist Stefan Alberts gaf de Ruttense jeugd spuitles.
Bij het ontwerp is uitgegaan van de zes letters van het woord Rutten en de belangrijkste punten uit de dorpsvisie voor Rutten.
‘Ik durf niet te beginnen’, zegt de een. ‘Ik vind het best spannend’, zegt een ander. Voorzichtig spuiten ze de eerste lijnen op de muur en al snel groeit het zelfvertrouwen en gaan ze helemaal op in hun werk.
Aan het eind van de dag staat er een prachtige kunstmuur. Natuurlijk krijgt iedereen z’n eigen ‘tag’ oftewel handtekening op ‘zijn’ of ‘haar’ letter. Want dat hoort natuurlijk ook bij een graffitikunstwerk
Eigenlijk heeft dit kunstwerk van Bert Meinen geen titel, maar men noemt het ding al jaren ‘de kraaienpoot’. Kraaienpoten zijn van die voetangels die de politie op de weg strooit om een vluchtauto tot stoppen te dwingen.
Bij de plaatsing in 1982 heeft het nogal wat stof doen opwaaien.
Bij een modern schilderij hoor je nog wel eens: “dat kan mijn zoontje van 6 ook wel schilderen…”, hier schreef de krant dat de plaatselijke aannemer het aanzienlijk goedkoper had kunnen leveren.
De sluis is in 2020 grondig gerenoveerd, ook eerder in 2008.
Bij die gelegenheid heeft het waterschap Zuiderzeeland een wedstrijd uitgeschreven voor een kunstwerk. Het thema moest raakvlakken hebben met de polder, nat en droog.
De twee kunstenaressen Hilda Kanselaar en Rijna Makkinga kregen de eer. Dit kunstwerk heet ‘droge voeten’
Het is duidelijk. Dankzij onder andere het Buma gemaal krijgen we hier geen natte voeten. Met waterschroeven draaien zij het water weer over de dijk.
Rutten vierde in 2003 zijn 50 jarig bestaan met festiviteiten en een nieuw kunstwerk.
Het is ontworpen door Willem Hoogeveen, die overigens in 2020 is overleden, maar vervaardigd door jongeren uit Rutten.
‘Het werk moet het Ruttense dorpsgevoel weergeven in een woelige wereld’. aldus Willem Hoogeveen. Toen was de wereld dus ook al woelig.
De bol is Rutten, gewonnen uit de vroegere Zuiderzee (de golf).
De 4 pijlen zijn de bewoners die van alle kanten uit het land kwamen na de drooglegging van de Noordoostpolder.
De schop staat voor de opbouw van het dorp en het handelen van de mensen nu om de gemeenschap levendig te houden.
De bankjes kunnen gebruikt worden om met elkaar te praten en te roddelen. Ze zijn verschillend van lengte en verbeelden de akkers van de boeren in het buitengebied.
Dorpshuis De Stiepe wilde de blinde muur verfraaien met een kunstwerk waardoor de functie van het gebouw op kunstzinnige wijze verbeeld zou worden. Het bleek in 1983 mogelijk om gratis een kunstwerk te verkrijgen via de Beeldende Kunstenaars Regeling, de BKR.
De Almelose kunstenaar Auke Peter van Leeuwen kreeg de opdracht.
Hij liet zich inspireren door de Amerikaanse atleet Bob Beamon, die in 1968 Olympisch Goud op het onderdeel vérspringen won. (8 meter 90)