Categorie: Ens

China heeft een lange muur, Jeruzalem een  klaagmuur en Berlijn is zijn muur kwijt, maar Ens heeft zijn muur sinds 1989.
De muur en de sokkel zijn van beton, de man is van brons. ‘Anders kreeg ik hem niet zo hoekig en strak’ zegt de kunstenaar Steef Roothaan.

Hij noemt de man op de sokkel een polderwerker. Onverzettelijk, vastberaden, maar ook iemand die pal staat tegenover de elementen.
En met de muur bedoeld hij het oude land, het huis vanwaaruit de figuur vertrekt naar zijn werk, de polder.

Er is lang over gepraat binnen de gemeenteraad. Heel erg lang.
Te duur. Veel te duur. Bijna ƒ 50.000,-

De naam ‘Baanbreker’ is niet door de kunstenaar bedacht maar door de mensen van Ens.
Leuk bedacht. Het staat ook aan het eind van ‘De Baan’. De weg was er het eerst.

Eugène Terwindt (2000)

Ens is vernoemd naar het dorpje Ens op Schokland.
Daarom heeft Ens een speciale band met dit voormalige eiland.
Als je hier aan de waterkant staat, kijk je ook richting dat oude eiland.
Voorheen was deze loswal een kale bedoeling. Eind jaren ’90 keerde het tij. Ens kreeg een mooi wandelpad met veel kunstwerken en hier op de kade kwam dit werk.

Het verbeeldt de strijd van Schokland met de Zuiderzee.
Op de roestvrijstalen palen, links en rechts, staan jaartallen die verwijzen naar zware stormvloeden die Schokland en het Zuiderzeegebied hebben geteisterd.
Als laatste de storm van 14 januari 1916. Uiteindelijk werd na deze stormvloed definitief besloten de Zuiderzee af te sluiten.

Wat is dit voor een toren en waarom staat hij hier.
Ik zal het u uitleggen.

De Noordoostpolder is in de oorlogsjaren gereed gekomen.
Er was een tekort aan alles. Aan materiaal, baksteen, dakpannen en mankracht.
Toch moesten er zo’n 1000 landbouwschuren gebouwd worden.
Het was de firma Schokbeton uit Zwijndrecht met een extra vestiging in Kampen die met een goed idee kwam.
Deze firma beloofde dat zij een prefab schuur konden bouwen. In de fabriek in Kampen werden alle wanden en spanten gemaakt die vervolgens als bouwpakket naar de polder werden vervoerd en hier in één week  in elkaar konden worden gezet.
Noordoostpolder blij, Schokbeton blij, iedereen blij. Schokbetonschuren.

Schokbeton bouwde deze toren hier als reclamezuil. Een demonstratie van hun kunnen. Raatbouw.
De pioniers die hier hun nieuwe polder binnen kwamen, konden genieten van een prachtig vergezicht over hun nieuwe woonbestemming.

Wim van Doorschodt ( 1971)

In de beginjaren van de polder hadden de dorpen nog geen naam. Emmeloord was dorp A, Marknesse dorp B en Ens dorp C.
En de eerste huisarts van Ens, huisarts Iwema, was ook een oude bekende uit de polder. Hij was al vanaf 1943 kamparts in de tijd van de ontginning. Kamp Ramspol.
Toen hij in 1971 afscheid nam, heeft hij dit geheel, de fontein met ding laten maken en geschonken aan zijn Ens.
Het is gemaakt door Wim van Doorschodt. En het stelt niets voor.
Dat was wel even wennen voor de bewoners van Ens.
Abstracte kunst in deze nuchtere polder.
Daardoor krijgt het ongewild soms toch een naam.
Velen zien een kikker op de rand van deze fontein.
Leuk. Ik zie een klomp. Of een varkentje. En u ?