Pier en Horizon

Zo heet dit kustwerk. Een landschapskunstwerk. Daar hebben we in Flevoland zo’n negen stuks van.
Pier en Horizon, van Paul Kort. De pier is tijdens de storm begin 2022 kapotgewaaid. En de gemeente is er klaar mee. Geen geld meer aan besteden. Helaas, pindakaas. Gelukkig is de horizon niet weggewaaid.

Wat zie je. Je ziet vijftien vlotten in het water drijven, die ieder met een touw vastgebonden zijn aan een paal. Ze drijven mooi met de wind mee. Allemaal de zelfde kant op.

Achter u staat een webcam. Die  neemt iedere ochtend een foto van het moment dat de zon precies in één lijn staat met de pier. En dan krijg je na een jaar een mooi filmpje.

Waarom die vlotten. Dat zijn kraggen. Geïnspireerd door Oud Kraggenburg. Ik zal het u uitleggen.

Kampen lag vroeger mooi aan de Zuiderzee en deed goede handel. Dat wilde Zwolle ook graag, maar zij waren voor de schepen slecht bereikbaar via het Zwarte Water. De Zwollenaren bouwden daarom een lange pier de Zuiderzee in, om de scheepvaart te begeleiden. En op het eindpunt van die strekdam kwam een eilandje met een vuurtoren.

Zo’n eilandje maakten ze van kraggen. Dat is een bundel bij elkaar gebonden takken en wortelstokken. Daarvan gooide ze er net zoveel van op het water, tot je erop kon staan. De scheepsjongen sprong er bovenop en riep: hier ga ik wonen. Hier bouw ik mijn burcht. Mijn Kraggenburg(t)
Oud Kraggenburg dus.
Het huidige Kraggenburg is er naar vernoemd.
Die oude vuurtoren is er nog steeds. Een eindje verderop. Nu middenin de Noordoostpolder.