Een ruw werk, rechtstreeks door Jan Koenen gehouwen uit hardsteen.
Voorzichtig doortikken met hamer en beitel.
Het duurt even, maar dan heb je ook wat.
Het wordt ook wel ‘Moeder en Kind’ genoemd. Een innige omhelzing.
Je ziet wat het is, ondanks dat er veel detail weggelaten is.
In de kunst heet dat abstraheren. De kunst van het weglaten.
Maar zolang je nog kan zien wat het is, blijft het figuratief.
Als het nergens meer op lijkt, is het abstract.